Αντώνης Πασβάντης
Sombre Caste
«Έβρος» είναι το όνομα του ποταμού, που διασχίζει τα ελληνοτουρκικά σύνορα και την ελληνική επικράτεια όπου άνθρωποι από τέσσερις διαφορετικές εθνικότητες (Έλληνες, Ρομά, Μουσουλμανική μειονότητα και Πομάκοι) συνυπάρχουν ειρηνικά.
Παρόλα αυτά, υπάρχει πάντα μια επιφυλακτικότητα ανάμεσα στους δυο γείτονες, επειδή ο Έβρος υπήρξε διαρκές πεδίο προηγούμενων συγκρούσεων ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Αυτό το γεγονός μετατρέπει τον Έβρο σε μια από τις πιο ή ίσως την πιο στρατιωτικοποιημένη περιοχή της Ευρώπης.
Τους τελευταίους τρεις μήνες ο Έβρος βρέθηκε στα πρωτοσέλιδα των μεγάλων ειδησεογραφικών δικτύων λόγω της προσπάθειας χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων να φτάσουν στην Ευρώπη. Η τουρκική κυβέρνηση τους παραπλάνησε, διαδίδοντας ψευδείς ειδήσεις ότι η Ελλάδα άνοιξε τα σύνορα για όσους θέλουν να περάσουν στη χώρα.
Οι φωτογραφίες μου παρατηρούν το σχήμα μιας νέας τάξης πολιτών που έχει δημιουργηθεί ως συνέπεια της ελληνικής κρίσης. Αυτή η κάστα υπήρχε πάντοτε, αλλά λόγω της κοινωνικής συνοχής και των ισχυρών οικογενειακών δεσμών της ελληνικής κοινωνίας η κατάστασή τους δε βγήκε ποτέ στην επιφάνεια.
Το γεωγραφικό άκρο πάντοτε πίεζε τις ζωές των ανθρώπων του Έβρου, αλλά από το 2010, όταν ξέσπασε η ελληνική κρίση, έλαβε χώρα μια μεταμόρφωση της μεσαίας τάξης. Τα περισσότερα εργοστάσια του Έβρου έκλεισαν και μετατράπηκαν σε βιομηχανικά πτώματα. Περισσότεροι άνθρωποι οδηγήθηκαν απότομα στη φτώχεια και η παραμελημένη περιοχή του Έβρου, με την πάροδο του χρόνου, μετατρέπεται σε μια αχαρτογράφητη και απομονωμένη περιοχή.
Από την άλλη πλευρά, ο Έβρος είναι η πύλη για την Ευρώπη για χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες. Από το 2000 περισσότεροι από 400 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να διασχίσουν τον ποταμό.
Σύμφωνα με τον δρ. Παυλίδη, γιατρό και ιατροδικαστή στην περιοχή, η κύρια αιτία θανάτου είναι είτε πνιγμός είτε υποθερμία.
Οι πρόσφυγες που καταφέρνουν να διασχίσουν τον ποταμό του θανάτου συνήθως ξεμένουν σε ένα παραμελημένο κέντρο κράτησης έως ότου η κεντρική γραφειοκρατία να αποφασίσει για το μέλλον τους.
Antonis Pasvantis – Sombre Caste
Evros is the name of the river which flows across the Greek-Turkish border and an area in Greece where people from four different ethnic and cultural backgrounds (Greeks, Roma, Muslim minority and Pomaks) live together in peace.
Despite this fact, the two neighbors, Greece and Turkey, have always been apprehensive as Evros was once a field of past conflicts between them.
As a result, Evros has been transformed into one of the more, if not the most, militarized areas in Europe.
During the last three months, Evros has made the headlines of large news networks due to the efforts of thousands of migrants and refugees to cross the border and reach Europe.
They were misled by the Turkish government which spread fake news that Greece had opened the borders to those who wanted to cross into the country.
My pictures capture a new class of citizens that has been shaped in the aftermath of the Greek crisis. This caste always existed but due to the social cohesion and the strong family relations pervading Greek society, their status never came up to the surface.
The geography of the region on the country’s periphery had always defined and pressured the lives of people in Evros, but since 2010, when the Greek crisis erupted, the middle class underwent a transformation.
Most of Evros’s factories have shut down and have turned into industrial carcasses. More people were abruptly driven to poverty and, over time, the neglected area of Evros became an uncharted and isolated land.
On the other hand, Evros serves as the gateway to Europe for thousands of refugees and migrants. Since 2000, more than 400 people have lost their lives in their attempt to cross the river.
According to Dr. Pavlidis, a medical examiner and forensic scientist in the area, the most significant cause of death is either drowning or hypothermia.
The refugees that do manage to cross this death river are usually forgotten in a neglected detention center until the central bureaucracy decides on their future.
Info:
Ο Αντώνης Πασβάντης έχει την έδρα του στην Καβάλα, στη Βόρεια Ελλάδα. Σπούδασε Ηλεκτρολόγος Μηχανικός & Ηλεκτρονικά στο Brunel University του Δυτικού Λονδίνου και φωτορεπορτάζ στη Leica Akademie στην Αθήνα.
Το έργο του έχει παρουσιαστεί στο Athens Photo Month 2006 Νέοι Έλληνες Φωτογράφοι, στο Μουσείο Φωτογραφίας της Θεσσαλονίκης και επίσης στο φεστιβάλ φωτογραφίας Οδησσού/Μπατούμι.
Από το 2015 έως το 2017 παρακολουθεί την προσφυγική κρίση. Μέρος του έργου του «The Clamor of Idomeni» (Η κραυγή της Ιδομένης) έχει παρουσιαστεί στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Adelaide Photo Festival. Από το 2017 καταγράφει τις επιπτώσεις των ελληνοτουρκικών συνόρων στους ανθρώπους.
Η δουλειά του «Sombre Caste» ερευνά την άνοδο μιας νέας σκοτεινής τάξης ως επακόλουθο της δεκαετούς ελληνικής κρίσης.
Official site: antoniospasvantis.com
Antonis Pasvantis is based in Kavala, northern Greece. He studied Electrical Engineering & Electronics at Brunel University in West London and Photojournalism at Leica Akademie of Athens.
His work has been exhibited at the Athens Photo Month 2006 Young Greek Photographers, in the Museum of Photography in Thessaloniki as well as the Odessa/Batumi Photo Days Festival.
He followed the refugee crisis from 2015 to 2017 and part of his project “The Clamor of Idomeni” has been displayed at the Museum of Photography of Thessaloniki, in the European Parliament and the Adelaide Photo Festival.
Since 2017 he has documented the impact the Greek -Turkish border is having on people.
His story Sombre Caste investigates the rise of a new dark class in the aftermath of the 10-year Greek financial crisis.
Official site: antoniospasvantis.com
