Το Μetapolis παρουσιάζει το φωτογραφικό εργο του Δήμητρη Αλεξάκη στο Platforms project

Θεόδωρος Στίγκας 17 Μάι 2018 Photo Δρώμενα

57 πλατφόρμες από 17 χώρες, 41 πόλεις ενώνουν τις δυνάμεις τους σε μια έκθεση.

Tο METApolis Meta Metapolis παρουσιάζει στο Platforms Project 2018 στο περίπτερο 52 την φωτογραφική δουλειά του Δημήτρη Αλεξάκη.

Δημήτρης Αλεξάκης

[Pornography? What pornography?
A personal journey from Mappelthorpe’s New York to Araki and Moriyama’s Japan
It’s necessary to travel. It’s not necessary to live. One of my favorite aphorisms of Borroughs, tempted me to want to combine things and situations…that eventually might not be so dissimilar.
Starting from Robert Mapplethorpe’s New York and ending up to Araki and Moriyama’s Japan, with several other photographers as intermediate stations- photographers whose work touched my heart at that time- I tried to imprint my own blend created by their influences.
The first photograph from Mapplethorpe’s work engraved to my memory is that self-portrait of his that is printed in Roland Barthes’ book “Camera Lucida”. Mapplethorpe is naked, his arm is stretched, his eyes are shining and he is showing his teeth to the camera. Barthes comments this photograph: “This boy with the arm stretched, the bright smile,…, displaced towards one side of the frame, incarnates a kind of happy eroticism; the photograph urges me to differentiate the strong desire for pornography, from the light desire, the good desire, the desire for eroticism. After all, it’s probably a matter of luck”.
When I saw all of his work, from the early collages, the portraits of his eternal lover Patti Smith, his self-portraits and his sadomasochistic polaroid cameras, until the black and white athletic bodies balancing in whimsical postures and his esthetically perfect flowers, I loved a real photographer-provocateur. I felt him saying goodbye – like his entire generation – to a carefree era, an era of innocence. No matter how much the following photographers get dressed in the same airy hippy clothes, how much they bum around, nothing will be the same. He says goodbye to the most enchanting and seductive city of the world, New York of the 60s, of the 70s and of the artistic bloom.
In Patti Smith’s photographs I literally stuck to her gaze. It’s straightforward, no matter how melancholic it might be, no matter how difficult, tough and tragic the things might be seen…her gaze is penetrating and confining. It is this gaze that I tried, at some point, to capture myself.
In the 60s, Roland Barthes wrote in his book “Empire of Signs” that “…in Japan – in this country that I call Japan – sexuality exists in sex. Nowhere else. In the United States, it’s the complete opposite: sex is everywhere, apart from sexuality”. This extract became my guide in my endeavor to find common points in Robert Mapplethorpe’s work and in the work of several Japanese photographers, such as Shomei Tomatsu, Eikoh Hosoe, Daido Moriyama and the well-known Nobuyoshi Araki.
Through their timeless work and, of course, through Ozu’s, Mizoguchi’s and Kurosawa’s movies, I got to know a country that lives a cultural schizophrenia of unprecedented global scale, that maintains, at the same time, its traditional values and habits and a delirium outbreak of morals, consumerism and technology worship. This particular school of thought initially starts to fight against the feeling of defeat and the horror of atomic bombs and gradually reflects the new modern megacities and the way of life in them. The majority of their photographs has intense shadows, unusual angles and it isn’t afraid of leaning frames or blurry takes.
Moriyama fascinated me. His pictures are erotic, provocative, threatening, they ignore technical adequacy, they have apparent grains, they are unfocused, with not enough light, “leaning”.
I loved Araki. His naked women are simultaneously preys and predators. While they look defenseless being tied up, their constantly featureless faces have an overbearing look. Their tortured bodies show strength and their proud decision to be exposed is indeed the most shocking element of his photographs. Araki doesn’t seem to be interested in psychological portraits and his shifting from the erotic (element) to the innocent seems natural and unpretentious. Yet, he manages to reflect on photographic paper the collective obsessions of the nation.
When the old sees the Gaze becomes new. Like this, by mixing all the aforementioned, I tried to imitate in my own cocktail their poses and gazes and maybe…maybe their mentality.
Why naked and black and white? Because it’s ordinary practice; yet I am not convinced that there is any other choice. You make it black and white in an effort to exorcise it, to alienate it from everything that is not emotion, passion and pulse of life. Now that I’m thinking of it…you might be doing it to abolish it.
Why polaroid? No matter how much their touch has changed and how different their paper smells, they remind me of my childhood. And childhood means home, the place and the way, where we always go back, by whichever vehicle available, at any time, to discover who we truly are.
Ultimately, I have the impression that I managed to create fake photographs. Fake photographs are sometimes more convincing than the real ones because you set them up so as to look real. In the end, I truly wonder, are all photographs fake? I have discovered that once you conceive the idea of the photograph, there are no boundaries in misrepresenting it.
And what do I try to achieve? Paraphrasing an extract from Burroughs’s book “NAKED LUNCH”: “To promote myself through the camera on the other side of the road, a ghost in the morning light, dismembered by the incorporeal lust” (Dimitris Alexakis)]

Info:

«Platforms Project 2018»
To Platforms Project 2018 θα παρουσιαστεί και θα λειτουργήσει φέτος, από τις 17 έως τις 20 Μαΐου 2018 στον Εκθεσιακό χώρο «Νίκος Κεσσανλής» της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (Πειραιώς 256, TK 182 35 Αγ. Ιωάννης Ρέντης), με ένα πλούσιο και πολύπλευρο πρόγραμμα ομιλιών, βίντεο και περφόρμανς από τις συμμετέχουσες ομάδες.
Ως κατεξοχήν “φυτώριο” των νέων καλλιτεχνών όπου ο πειραματισμός, η έρευνα αλλά και η διαμόρφωση καλλιτεχνικής ταυτότητας είναι το συνεχές ζητούμενο, ο εκθεσιακός χώρος της ΑΣΚΤ αποτελεί την ιδανική επιλογή για το Platforms Project στόχος του οποίου είναι η παρουσίαση της ανεξάρτητης καλλιτεχνικής σκηνής όπως αυτή εκφράζεται μέσα από ομαδικές πρωτοβουλίες καλλιτεχνών. Στη διεύθυνση του πρότζεκτ είναι η Άρτεμις Ποταμιάνου και ο Μιχάλης Αργυρού. Την καλλιτεχνική επιμέλεια του Platforms Project 2018 έχει η Άρτεμις Ποταμιάνου.

To Platforms Project παρουσιάζεται φέτος για έκτη συνεχόμενη χρονιά και έχει ως αντικείμενο την ενδεικτική χαρτογράφηση της εικαστικής δράσης, όπως αυτή παράγεται σήμερα στα πλαίσια ομαδικών πρωτοβουλιών νέων καλλιτεχνών στο διεθνές περιβάλλον της τέχνης, με την από κοινού αναζήτηση λύσεων σε σύγχρονα εικαστικά ερωτήματα.

Μετά από το πετυχημένη περσινή έκδοση του Platforms Project – Independent Art Fair 2017 που παρουσιάστηκαν 42 πλατφόρμες από 17 χώρες και έδωσε τη δυνατότητα σε χιλιάδες θεατές να έρθουν σε επαφή με την ανεξάρτητη σκηνή και τις ομάδες καλλιτεχνών, το Platforms Project 2018 θα αποτελέσει την μεγαλύτερη συνάντηση συλλογικοτήτων-πλατφορμών απ’ όλες τις προηγούμενες χρονιές. Μετά από την λήψη εκατοντάδων αιτήσεων από 24 χώρες στο ανοιχτό διαδικτυακό κάλεσμα, στο Platforms Project 2018 θα συμμετέχουν 57 πλατφόρμες από 17 χώρες, 41 πόλεις και με περισσότερους από 600 καλλιτέχνες, δημιουργώντας ένα παγκόσμιο network.

Στο Platforms Project 2018 θα παρουσιαστούν 57 πλατφόρμες-ομάδες καλλιτεχνών από 17 χώρες:

24hrs Project (Ελβετία), AC Institute, NYC ( ΗΠΑ), AKA x UAS ( Καναδάς), ALISN & Darling Pearls & Co ( Μ.Βρετανία), ARTIA GALLERY ( Ελλάδα), Αυτοβιογραφικά Συστήματα / Autobiographical Systems (Ελλάδα), Bcademie ( Ολλανδία), BEASTON Projects (Μ.Βρετανία), Binary art group (Κύπρος), Bureau d’Art et de Recherche ( Γαλλία), Candyland (Σουηδία), CAT project & cult story makers (Ελλάδα), Come alone don’t call cops ( Ελλάδα & Γαλλία), Concrete Artifacts (Μ. Βρετανία), CUBE ART EDITIONS (Ελλάδα),DAILY TEMPORARY (Σουηδία), DAS ESSZIMMER – space for art+ (Γερμανία), DIENSTGEBÄUDE Art Space Zurich (Ελβετία), Ed Video (Καναδάς), EN FLO (Ελλάδα), EX-MÊKH (Ολλανδία), fragment S (Σουηδία), Fronteer (Μ. Βρετανία), Future Scenarios (Ολλανδία & Ελλάδα), Gallery ABC ( Ρωσία), ULJU-Brodac (Βοσνία – Ερζεγοβίνη), Ύλη[matter]HYLE (Ελλάδα), IDI Galleri (Σουηδία), International Fine Arts Consortium / IFAC Arts ( ΗΠΑ), IS-projects (Ολλανδία), kunstenaarsinitiatief |elders (Ολλανδία), Kunsthalle Graz (Αυστρία), LaLa Art Group (Ελλάδα), Library Gallery (Καναδάς), MATERIALIZED (Ελλάδα), METAPOLIS (Ελλάδα), Museum of Contemporary Cuts (ΗΠΑ), MUU Gallery (Φιλανδία), Ordinary beds, approaching the poetry through visual arts (Ελλάδα), ORIZONTAS GEGONOTON (Ελλάδα), Ormston House (Ιρλανδία), Post (Ελλάδα), RAMDOM (Ιταλία), ROSALUX (Γερμανία), SCOTTY (Γερμανία), Snehta Residency (Ελλάδα), space52 (Ελλάδα), SYN+ERGASIA (Ελλάδα), Tehnopaignion art group (Ελλάδα), THE M{}ESUM (Γερμανία), THE MILENA PRINCIPLE (Βέλγιο), The museum of forgetting (Σουηδία),transformer (ΗΠΑ), Underground Space Station (Καναδάς), VITAL SPACE (Ελλάδα), WATER: CASUS BELLI (Ελλάδα),YAFCA (Yearn to Abstract Form Cube Analysis) (Ελλάδα)

Επιδίωξη του Platforms Project είναι να αποτελέσει τον πυρήνα δημιουργίας και καταγραφής των πρωτοποριακών τάσεων στη τέχνη και την ανάπτυξη σχέσεων μεταξύ των πλατφορμών. Έτσι το Platforms Project έχει δημιουργήσει μέσα στα έξι χρόνια λειτουργίας του, ένα παγκόσμιο network από ανεξάρτητες καλλιτεχνικές ομάδες και χώρους σε άμεση επικοινωνία μεταξύ τους. Παράλληλα με την παρουσίαση της έκθεσης του Platforms Project 2018, θα πραγματοποιηθούν σειρά ημερίδων, παρουσιάσεων, περφόρμανς και workshops. Το Platforms Project δεν αποτελεί μια απρόσωπη εκδήλωση αλλά μια εικαστική κοινότητα γεμάτη ενέργεια, φρεσκάδα, δίνοντας χρόνο και τόπο παρουσίασης σε μία εναλλακτική τέχνη που δεν θα μπορούσε να εκφραστεί αλλού.

Από τις 17 έως τις 20 Μαΐου 2018 στον Εκθεσιακό χώρο «Νίκος Κεσσανλής» της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών
website: www.platformsproject.com
https://www.facebook.com/PlatformsProject/