ACvsX | Tolerance(s) | Περικλής Μπούτος
Το photologio παρουσιάζει το έργο των καλλιτεχνών που παίρνουν μέρος στην έκθεση “Tolerance(s) – Ανοχές”. Την επιλογή των έργων, την επιμέλεια και τον συντονισμό παραγωγής της έκθεσης έχουν αναλάβει οι συνεργάτες της Artifactory Κώστας Ιωαννίδης και Ελένη Μουζακίτη.
Περικλής Μπούτος – Reversible
Έχοντας ζήσει στο λιμάνι του Νοβοροσίσκ για περίπου ένα χρόνο, υπό την επίσημη ιδιοτητά μου ως Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας για τη Νότια Ρωσία, συνειδητοποίησα ότι, παρά τις εκτενείς μου γνώσεις για την πολιτική και οικονομική κατάσταση στην περιοχή, ούτε είχα αντιληφθεί με ποιο τρόπο ζούσαν τη ζωή τους οι κάτοικοι της πόλης, ούτε είχα επαφή μαζί τους. Ένιωσα ότι η εκεί παρουσία μου είχε κάτι το εξωπραγματικό, σαν κάποιου φαντάσματος του οποίου η δραστηριότητα μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον δεν ήταν ανιχνεύσιμη και δεν θα άφηνε κανένα ίχνος του περάσματός του μετά την αναχώρησή του. Η απλή δημιουργία φωτογραφικών πορτρέτων των κατοίκων του Νοβοροσίσκ δεν μου φαινόταν επαρκής, ως προσέγγιση. Ένιωσα ότι έπρεπε να τεκμηριώσω συναντήσεις, αντί να υπογράφω εικόνες. Και μέσα από την διαδικασία αυτή να μπορέσω να εγγράψω τον εαυτό μου στο περιβάλλον της πόλης.
Παράλληλα, είχα την αίσθηση ότι η φωτογραφία πορτρέτου, που παραγόταν τότε στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, απέκρυπτε την ταυτότητα του φωτογράφου και έτσι θόλωνε τους τρόπους που αναπόφευκτα επενεργούσαν κάθε λογής φίλτρα στην διαδικασία της συλλογής εικόνων από την πρώτη ύλη. Αντιθέτως, η προσέγγισή μου ήταν να καταδείξω την ταυτότητα του φωτογράφου. Τα άτομα με τα οποία συναντήθηκα, προσεγγίστηκαν με τη βοήθεια διερμηνέα. Εξηγήσαμε τι θέλαμε από αυτούς και τους απευθύναμε αρκετές ερωτήσεις. Μερικοί απάντησαν συμφωνώντας να φωτογραφίσουν και να φωτογραφηθούν. Πολλοί αρνήθηκαν. Καταγράφηκαν όλες οι αντιδράσεις και οι απαντήσεις τους.
Ταυτόχρονα, μου γινόταν σαφές ότι υπήρχαν βάσιμοι – εννοιολογικά και αισθητικά – λόγοι να ενσωματώσω στις τελικές εικόνες, τις τεχνολογικές δυνατότητες αναπαραγωγής στην περιοχή όπου πραγματοποιήθηκαν οι συναντήσεις. Επομένως, μια θεμελιώδης αρχή στην υλοποίηση του έργου ήταν να χρησιμοποιηθεί μόνο το υλικό ή οι τεχνικές γνώσεις που ήταν διαθέσιμες σε τοπικό επίπεδο. Ένα τυπικό εργαστήριο φωτογραφιών μίας ώρας επιλέχθηκε και αφέθηκε ελεύθερο να εκτυπώσει τις εικόνες χωρίς οδηγίες, ενώ το τοπικό τυπογραφείο ανέλαβε να σαρώσει και να παράγει τις τελικές εκτυπώσεις όφσετ στο μέγιστο των δυνατοτήτων του σε, όπως αργότερα αποδείχθηκε, μια παλιά μονοκύλινδρη πρέσα. Οι τελικές εικόνες εκτυπώθηκαν στις μέγιστες διαστάσεις που μπορούσε να χειριστεί το μηχάνημα αυτό. Με αυτόν τον τρόπο τα τελικά πορτρέτα ενσωματώνουν, τόσο ιδεατά όσο και υλικά, όλα τα φίλτρα που ήταν ενεργά σε αυτό το περιβάλλον.
Περικλής Μπούτος – Από τη σειρά Reversible
Ποια κίνητρα σε οδήγησαν στην απόφαση να συμμετάσχεις στη συγκεκριμένη έκθεση;
Για να είμαι ειλικρινής, αρχικά ανταποκρίθηκα στην πρόταση επειδή προήλθε από πρόσωπο που εμπιστεύομαι και ήθελα, σε μία τέτοια περίοδο μεγάλης δυσκολίας για τους καλλιτέχνες, να συνεισφέρω σε μία προσπάθεια που θα κράταγε τη διεξαγωγή εκθέσεων ζωντανή. Η θεματολογία ήταν ένα επιπλέον πλεονέκτημα.
Όλοι μας έχουμε βιώσει φαινόμενα ξενοφοβίας, είτε ως πληροφορημένοι πολίτες, είτε ως θεατές είτε από πρώτο χέρι. Το δικό μου επάγγελμα – διπλωμάτης – με έφερε σε απευθείας επαφή με τις παγκόσμιες προσπάθειες καταπολέμησης του φαινομένου, μέσα από τους Διεθνείς Οργανισμούς. Αλλά και ή ίδια η φύση της δουλειάς μου, να κάνω γνωστή και να προβάλλω τη χώρα μου στο εξωτερικό, παράλληλα δε να πλησιάζω και να καταλαβαίνω τους ανθρώπους και τον πολιτισμό της χώρας στην οποία είμαι τοποθετημένος, είναι το ακριβώς αντίθετο της ξενοφοβίας και την καταργεί.
Με ποιον τρόπο μεταφέρονται στο κοινό μέσω του συγκεκριμένου έργου σου μηνύματα συμπερίληψης, σεβασμού και ανοχής στην ετερότητα;
Η σειρά πορτρέτων στην πόλη του Νοβοροσίσκ, αποσκοπούσε στην μεγαλύτερη κατανόηση και στενότερη επαφή με τους κατοίκους της Ρωσικής αυτής πόλης, στην οποία βρισκόμουν για ένα πεπερασμένο χρονικό διάστημα, και μάλιστα από μία σκοπιά ισότητας, όπου διαλύεται η μονόδρομη σχέση φωτογράφου/φωτογραφιζόμενου.
Πιστεύεις πως η Τέχνη έχει τη δύναμη να ευαισθητοποιήσει συμπολίτες μας κατά του ρατσισμού και να επηρεάσει τις κοινωνίες προς την κατεύθυνση της ισότητας και της αποδοχής του Άλλου;
Αυτό θα φανεί από τη δουλειά του κάθε καλλιτέχνη, το κάθε έργο, την κάθε έκθεση…
Βιογραφικό
Ο Περικλής Μπούτος άρχισε να φωτογραφίζει στα εφηβικά του χρόνια και στη συνέχεια εκπαιδεύτηκε στην τεχνική του σκοτεινού θαλάμου. Το 1985 παρακολούθησε τα μαθήματα ιστορίας και αισθητικής της φωτογραφίας του Πλάτωνα Ριβέλλη στον Φωτογραφικό Κύκλο. Το 2003 παρακολούθησε μια σειρά μαθημάτων στo School of Visual Arts και International Center of Photography, στη Νέα Υόρκη.
Διπλωμάτης κατά το απάγγελμα από το 1986, έχει εργαστεί στο Υπουργείο Εξωτερικών στην Αθήνα, στην Ελληνική Πρεσβεία στη Βιέννη (1991-94), στην αποστολή παρακολούθησης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στη Γιουγκοσλαβία (1992), ως Πρόξενος της Ελλάδας στη Βενετία ( 1994-98), ως Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στο Νοβοροσίσκ (2000-02), ως Αξιωματικός Σύνδεσμος με την Οργανωτική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας 2004, ως Αναπληρωτής Προϊστάμενος του Τμήματος Σχέσεων Τουρκίας Α4, ως Αναπληρωτής Αρχηγός Αποστολής στην Ελληνική Πρεσβεία στο Ελσίνκι το 2011, ως Πρέσβης της Ελλάδας στην Μπανγκόκ (2014-1018), ως Διπλωματικός Σύμβουλος του Υπουργού Πολιτισμού και τώρα είναι επικεφαλής του Τμήματος D6 για Παγκόσμια Θέματα.
Έχει εκδώσει τα βιβλία “Παρατηρητής στην Κροατία” (εκδόσεις Το Ροδακιό), “Venice – Carnival Unmasked” (εκδόσεις CHARTA) και “Reversible”, με πορτρέτα των κατοίκων του Νοβοροσίσκ .
Φωτογραφίες του έχουν εκτεθεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Περικλής Μπούτος – Από τη σειρά Reversible
Pericles Boutos – Reversible
After having lived in the port of Novorossisk for about a year in an official capacity as Consul General of Greece for the South of Russia, I realized that despite my detailed knowledge of the politics and the business in the area, I had no understanding of the life of the people in the city, nor did I have any contact with them. I felt a deep unreality in my being there, something like being a sort of a ghost whose movement inside that environment had been undetectable and which would leave not trace of its passage after its departure. Simply taking portraits of the people of Novorossisk did not seem to be sufficient. I felt I had to document encounters rather than author images and in the process inscribe my own self in the city’s environment.
At the same time I personally felt that the photography coming out of the Eastern European countries involving portraits of people, was obscuring the identity of the photographer and in the process was clouding the exact kind of filtering that inevitably took place between the raw material and the collection of final images. My approach in contrast was to make manifest the identity of the photographer. The persons encountered were approached with the help of an interpreter. We explained what we wanted of them and asked a number of questions. Some responded by agreeing to photograph and be photographed. Many refused. All of their reactions and replies were recorded.
At the same time, it was also clear that there was a case to be made for incorporating in the final images, the technical possibilities for graphic reproduction in the area, where the encounters took place. Thus a central principle in the realization of the project was to use only what material or technical knowledge was locally available. A typical one-hour photo lab was chosen and left free to print the images without any instructions while the local printing press undertook to scan and produce the final offset prints to the best of their ability on what proved to be an old one-cylinder printing press. The final images were printed at the maximum dimensions the press could handle. In this way the final portraits incorporate both in concept and materially all of the filters that were operative in that environment.
Περικλής Μπούτος – Από τη σειρά Reversible
What motivated you to participate in this exhibition?
To be honest, I initially responded to the proposal because it came from a person I trust and I wanted, in such a period of great difficulty for the artists, to contribute to an effort that would keep the idea of an exhibition alive. The topic were an added bonus.
We have all experienced phenomena of xenophobia either as informed citizens, or as spectators or first hand. My profession, as a diplomat, brought me in direct contact with the global efforts to combat the phenomenon, through the International Organizations. But the very nature of my job, to make known and promote my country abroad, while at the same time approaching and understanding the people and culture of the country in which I am located, is the exact opposite of xenophobia and eliminates it.
How does this work convey to the audience the message of inclusion, respect and tolerance?
The series of portraits in the city of Novorossiysk, aimed at greater understanding and closer contact with the inhabitants of this Russian city in which I was for a finite period of time, and even from a point of view of equality, where the one-way relationship between photographer / photographer is dissolved.
Does Art have the power to raise awareness against racism and lead societies towards equality and acceptance?
This will be seen from the work of every artist, every work, every exhibition…
Bio
Pericles Boutos started making photographs in his early teens, then schooled himself in darkroom technique. In 1985 he followed the lectures of Platon Rivellis at the Photography Circle of Athens in the history and aesthetic of photography. In 2003, while on sabbatical leave, he attended a selection of courses at the School of Visual Arts, and the International Center of Photography in New York.
He is a professional diplomat since 1986, having worked in the Ministry for Foreign Affairs in Athens, at the Greek Embassy in Vienna (1991-94), at the European Community Monitor Mission in Yugoslavia (1992), as Consul of Greece in Venice (1994-98), as Consul General of Greece in Novorossisk (2000-02), as Liaison Officer with the Organizing Committee of the Athens 2004 Olympics, as Deputy Head of the A4 Turkish Relations Department, as Deputy Head of Mission in the Greek Embassy in Helsinki in 2011, as Ambassador of Greece in Bangkok (2014-1018), as Diplomatic Advisor to the Minister of Culture and is now heading the D6 Department for Global Issues.
He has published the books “Observer in Croatia” (published by To Rodakio), “Venice – Carnival Unmasked” (CHARTA publications) and “Reversible”, with a series of portraits of the people of Novorossisk.
His photographs have been exhibited in solo and group exhibitions in Greece and abroad.
boutospericles.myportfolio.com
Pericles Boutos
periclesb
Η έκθεση Tolerance(s) είναι προγραμματισμένη να παρουσιαστεί στην Αθήνα και στη Νορβηγία, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του έργου “Art and Culture vs Xenophobia // Τέχνη και πολιτισμός ενάντια στην ξενοφοβία“, το οποίο αντιμετωπίζει, με εργαλεία τις τέχνες και τον πολιτισμό, τα φαινόμενα της ξενοφοβίας και της ρητορικής μίσους, που αναπτύσσονται σε περιβάλλον έλλειψης συμπερίληψης και ανοχής για τον Άλλο. Το έργο υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος Active citizens fund, με φορέα υλοποίησης την Artifactory και εταίρους το Ås Art & Music School του Δήμου του Ås στη Νορβηγία και το “Baumstrasse – Ο Δρόμος με τα Δέντρα“.
Το πρόγραμμα Active citizens fund είναι μέρος του χρηματοδοτικού μηχανισμού του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) περιόδου 2014 – 2021, γνωστού ως EEA Grants. Το πρόγραμμα στοχεύει στην ενδυνάμωση και την ενίσχυση της βιωσιμότητας της κοινωνίας των πολιτών και στην ανάδειξη του ρόλου της στην προαγωγή των δημοκρατικών διαδικασιών, την ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά και την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τη διαχείριση της επιχορήγησης του προγράμματος Active citizens fund για την Ελλάδα έχουν αναλάβει από κοινού το Ίδρυμα Μποδοσάκη και το SolidarityNow.
Περισσότερες πληροφορίες: www.activecitizensfund.gr
