ACvsX | Tolerance(s) | M’hammed Kilito
Το photologio παρουσιάζει το έργο των καλλιτεχνών που παίρνουν μέρος στην έκθεση “Tolerance(s) – Ανοχές”. Την επιλογή των έργων, την επιμέλεια και τον συντονισμό παραγωγής της έκθεσης έχουν αναλάβει οι συνεργάτες της Artifactory Κώστας Ιωαννίδης και Ελένη Μουζακίτη.
M’hammed Kilito – Among you
Αυτό το έργο αντικατοπτρίζει τις επιλογές γύρω από την προσωπική ταυτότητα για τη νεολαία του Μαρόκου. Μέσα από μια επιλογή πορτρέτων, καταγράφω τους νέους που παίρνουν το πεπρωμένο τους στα χέρια τους. Αυτά τα άτομα έχουν το θάρρος να επιλέξουν τις δικές τους πραγματικότητες, ωθώντας συχνά τα όρια της κοινωνίας στην οποία ζουν. Μέσω των δημιουργικών τους δραστηριοτήτων, της εμφάνισης ή της σεξουαλικότητάς τους, μεταδίδουν την εικόνα ενός νεαρού Μαρόκου – σε εγρήγορση, που αλλάζει, διεκδικεί το δικαίωμα να είναι διαφορετικό και γιορτάζει την ποικιλομορφία.
Αυτοί οι νέοι, των οποίων το μυαλό ενσωματώνει την αντίσταση ενός φοίνικα – ενός δέντρου προσαρμοσμένου στις πιο σκληρές κλιματολογικές συνθήκες του Μαρόκου – αψηφούν καθημερινά τους συντηρητικούς και παραδοσιακούς κανόνες της μαροκινής κοινωνίας. Καλλιεργούν την ιδιωτική τους όαση, παρά τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν, σε μια χώρα που νιώθουν ότι δεν προοδεύει με τον δικό τους ρυθμό και εμπνέουν άλλους στην πορεία.
Πολλές φορές μου λένε ότι αυτοί οι νεαροί Μαροκινοί δεν μοιάζουν Μαροκινοί. Απλώς ρωτάω τι σημαίνει να φαίνεσαι Μαροκινός; Νομίζω ότι είναι μια καλή αρχή για να αμφισβητήσουμε τα στερεότυπα και να προβληματιστούμε για το πόσο γρήγορα συμβαίνει η αλλαγή στις κοινωνίες μας. Ζούμε σε μια εποχή που παρακολουθούμε, ανεξάρτητα από το πού βρισκόμαστε, τις ίδιες τηλεοπτικές σειρές, ακούμε την ίδια μουσική, έχουμε τα ίδια είδωλα και φοράμε την ίδια μόδα. Τα φαινόμενα της πολιτιστικής παγκοσμιοποίησης και συγκεκριμένα, η αύξηση των μέσων μαζικής ενημέρωσης και της τεχνολογίας, επέτρεψε την άνθηση μιας πλούσιας παγκόσμιας πολιτιστικής βιομηχανίας.
Με ενδιαφέρει μέσω της φωτογραφίας να κάνω τους ανθρώπους να σκεφτούν και να επανεξετάσουν τις προκαταλήψεις τους. Τη βλέπω ως εργαλείο που προσκαλεί σε αποδόμηση, με σκοπό την καλύτερη ανοικοδόμηση. Ενδιαφέρομαι για τους άλλους ανθρώπους και για το πώς σκέφτονται οι άνθρωποι για άλλους ανθρώπους. Δεν θέλω να πω στους ανθρώπους ότι κάνουν λάθος ή ότι η άποψή τους για τους άλλους είναι λάθος, ούτε θέλω να τους πω ότι έχουν δίκιο, θέλω απλώς να σκεφτούν το έργο που παρουσιάζω.
M’hammed Kilito – Hajar And Ines, Από τη σειρά Among You
Ποια κίνητρα σε οδήγησαν στην απόφαση να συμμετάσχεις στη συγκεκριμένη έκθεση;
Η πρόσκληση που δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο Artifactory είχε προσελκύσει ιδιαίτερα την προσοχή μου. Στην πραγματικότητα, ήμουν ευτυχής που έβλεπα πως η σειρά Among you αντιστοιχούσε πραγματικά στο θέμα του Art + Culture vs Xenophobia. Το Among you είναι μια απόπειρα να αμφισβητήσουμε τον μονολιθικό τρόπο αντιμετώπισης, να αμφισβητήσουμε τους νομικούς μας κανόνες, να ρίξουμε φως στη ρευστότητα των φύλων, να διερευνήσουμε τις προσωπικές ταυτότητες της μαροκινής νεολαίας, να συγκρίνουμε τις φάσεις μετάβασης μεταξύ των τρεχουσών και των παλαιών γενεών και να εκθέσουμε τις κοινωνικές μεταβάσεις και τους πολλαπλούς τρόπους ύπαρξης στο πραγματικό Μαρόκο.
Για μερικούς, ο αγώνας αυτών των νέων που φωτογραφίζω μπορεί να φαίνεται μάταιος, αλλά η πραγματικότητα της χώρας μας έχει δείξει περισσότερες από μία φορές το αντίθετο. Δίνω το παράδειγμα ενός ειδησεογραφικού στοιχείου που συγκλόνισε τη μαροκινή κοινή γνώμη για αρκετούς μήνες: Η υπόθεση Σατανισμού. Στην Καζαμπλάνκα το 2003, 14 μουσικοί της hard rock κατηγορήθηκαν για «Σατανισμό», «πράξεις που θα μπορούσαν να κλονίσουν την πίστη των μουσουλμάνων», «περιφρόνηση της μουσουλμανικής θρησκείας», «κατοχή αντικειμένων αντίθετων με την ηθική»… Ένας εφιάλτης και μια Καφκική Δίκη ξεκινά για αυτούς, όπου τα πειστήρια περιλαμβάνουν ένα μπλουζάκι “Kiss My Ass”, CD Heavy-Metal μουσικής και ένα πλαστικό κρανίο. Κάποιοι από αυτούς εξέτισαν ποινές φυλάκισης έως 2 χρόνια.
Για τους ΛΟΑΤ+, το άρθρο 489 του Ποινικού Κώδικα του Μαρόκου ποινικοποιεί «άσεμνες ή αφύσικες πράξεις με ένα άτομο του ίδιου φύλου». Η σεξουαλική δραστηριότητα του ίδιου φύλου είναι παράνομη στο Μαρόκο και μπορεί να τιμωρηθεί με φυλάκιση από έξι μήνες έως τρία χρόνια και πρόστιμο 120 έως 1.200 dirham. Η Μαροκινή κυβέρνηση χρησιμοποιεί τον νόμο ως τρόπο για να αστυνομεύει τα μέλη της κοινότητας των ΛΟΑΤ +. Όταν κάποιος συλλαμβάνεται στο Μαρόκο για ύποπτη ομοφυλοφιλική πράξη, το όνομά του δημοσιοποιείται αποκαλύπτοντας το άτομο, ανεξάρτητα από το αν είναι ομοφυλόφιλο ή όχι. Ωστόσο, ο νόμος επιβάλλεται σποραδικά από τις αρχές, με τον βαθμό της ανοχής να επεκτείνεται όταν πρόκειται για ομοφυλοφιλία σε τουριστικά θέρετρα, όπως το Μαρακές. Το νομικό καθεστώς των ΛΟΑΤ + ανθρώπων που ζουν στο Μαρόκο επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από την παραδοσιακή ισλαμική ηθική, η οποία θεωρεί την ομοφυλοφιλία και το ντύσιμο με ρούχα του άλλου φύλου ως σημάδια ανηθικότητας.
Το 2016, δύο κορίτσια συνελήφθησαν στο Μαρακές, όταν ο ξάδερφος της μιας τράβηξε μια φωτογραφία τους να φιλιούνται. Αυτό προκάλεσε διεθνή κατακραυγή και τη χρήση του hashtag #freethegirls. Η δίκη τους αναβλήθηκε μέχρι τον Δεκέμβριο του 2016. Στις αρχές Δεκεμβρίου 2016, τα δύο κορίτσια αθωώθηκαν.
Το κίνητρό μου ήταν απλό, να μοιραστώ μια προοπτική του αγώνα των νεαρών μαροκινών που αγωνίζονται για ένταξη, σεβασμό και ανοχή με ένα μεγαλύτερο κοινό, μέσω αυτής της έκθεσης.
Με ποιον τρόπο μεταφέρονται στο κοινό μέσω του συγκεκριμένου έργου σου μηνύματα συμπερίληψης, σεβασμού και ανοχής στην ετερότητα;
Το Among you είναι ένα έργο που στοχεύει να αναδείξει νεαρά άτομα που από μόνα τους αψηφούν τη γενική απεικόνιση μιας συλλογικής ταυτότητας που διαμορφώνεται από την κοινωνία, τη θρησκεία και τον κυρίαρχο πολιτισμό. Είναι μια αντανάκλαση των διαφορετικών επιλογών γύρω από την προσωπική ταυτότητα της Μαροκινής νεολαίας και μια τεκμηρίωση των προσωπικών τους ιστοριών, του ορισμού της δικής τους πραγματικότητας και των διαφορετικών τους δρόμων. Μέσα από μια επιλογή πορτρέτων, φωτογραφίζω αυτούς τους νέους ανθρώπους που έχουν το θάρρος να οδηγήσουν το πεπρωμένο τους μακριά από τους ηθικούς και κοινωνικούς κώδικες, ωθώντας συχνά τα όριά τους πιο μακριά. Καθένας έχει επιλέξει μια μορφή έκφρασης που καθορίζει τη δική του ταυτότητα΄ μέσα από δημιουργικές δραστηριότητες, έντονο στιλ και εμφάνιση ή σεξουαλικό προσανατολισμό. Αυτοί οι νέοι είναι η αντανάκλαση της εικόνας ενός νέου Μαρόκου: άγρυπνου, πληθωρικού, που αποδέχεται και διεκδικεί το δικαίωμα να είναι διαφορετικό, που γιορτάζει την πολυμορφία.
Σε αρκετές περιπτώσεις, μου έχουν πει ότι αυτοί οι νεαροί Μαροκινοί που φωτογραφίζω, δεν έμοιαζαν με Μαροκινούς. Θα ήθελα απλώς να ρωτήσω με τη σειρά μου: τι σημαίνει να φαίνεσαι Μαροκινός; Πιστεύω ότι ρωτώντας τις σωστές ερωτήσεις σχετικά με τον ορισμό της ταυτότητας, σηματοδοτείται μια καλή αρχή για την αμφισβήτηση των στερεοτύπων και πρόσκληση για σκέψη για το πόσο γρήγορα συμβαίνει η αλλαγή στις κοινωνίες μας. Παρακολουθούμε μια εποχή με μεγάλη διασύνδεση και συγκέντρωση πληθυσμών από όλο τον κόσμο. Ανεξάρτητα από το πού βρισκόμαστε, παρακολουθούμε συχνά τις ίδιες τηλεοπτικές σειρές, ή ακούμε την ίδια μουσική, επιλέγουμε τα ίδια είδωλα ή ντυνόμαστε με τον ίδιο τρόπο. Τα φαινόμενα της πολιτιστικής παγκοσμιοποίησης, και συγκεκριμένα η αύξηση των ροών των μέσων ενημέρωσης και της τεχνολογίας, επέτρεψαν την άνθηση μιας πλούσιας παγκόσμιας κουλτούρας. Επέτρεψε στη νεότερη γενιά στο Μαρόκο και αλλού να ανοιχθεί στον υπόλοιπο κόσμο, να εκτεθεί στον τρόπο με τον οποίο ζουν άλλοι και να δομήσουν και να αποδεχτούν ποιοι είναι πραγματικά. Το κάνουν χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις κοινές κοινωνικές δομές και αγκαλιάζουν τη δική τους ταυτότητα.
Πιστεύεις πως η Τέχνη έχει τη δύναμη να ευαισθητοποιήσει συμπολίτες μας κατά του ρατσισμού και να επηρεάσει τις κοινωνίες προς την κατεύθυνση της ισότητας και της αποδοχής του Άλλου;
Το ενδιαφέρον μου είναι να κάνω τους ανθρώπους να σκεφτούν και να επανεξετάσουν τις προκαταλήψεις τους μέσω της φωτογραφίας. Τη βλέπω ως ένα εργαλείο που ενθαρρύνει τον προβληματισμό και προσκαλεί στην αποδόμηση, προκειμένου να ανακατασκευάσει καλύτερα την κατανόησή μας. Πιστεύω ακράδαντα ότι η παγκόσμια γλώσσα των εικόνων έχει τη μοναδική ικανότητα να δημιουργεί κοινό έδαφος και να αγγίζει το κοινό σε ένα βαθύ συναισθηματικό επίπεδο. Πιστεύω ότι η τέχνη έχει τη δύναμη να ευαισθητοποιήσει και ότι η δύναμη της οπτικής αφήγησης μπορεί να προωθήσει μια κατανόηση του κόσμου με περισσότερη ενσυναίσθηση.
Αναγνωρίζω τη σημασία της βαθιάς και εκλεπτυσμένης οπτικής αφήγησης που βοηθά στην ενημέρωση, την εκπαίδευση και την εκκίνηση διαλόγου. Είναι πολύ σημαντικό για μένα μέσω της φωτογραφικής μου σειράς να ενεργοποιήσω έναν λόγο αντίθετο από αυτόν που συνήθως διαδίδεται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, 0 οποίος δεν αντιπροσωπεύει μια εμπεριστατωμένη αντίληψη του Μαρόκου ειδικά και της περιοχής γενικότερα. Πιστεύω ακράδαντα ότι ασχολούμενοι με τη φωτογραφία σε αυτό που ονομάζεται Παγκόσμιος Νότος, πρέπει απαραίτητα να είμαστε ακτιβιστές και να δείξουμε αυτό, που οι άλλοι δεν έχουν βιώσει ή δει.
M’hammed Kilito – Anas, Από τη σειρά Among You
Βιογραφικό
Ο M’hammed Kilito (γεν. 1981, Ρωσία) είναι ανεξάρτητος μαροκινός φωτογράφος, με έδρα το Ραμπάτ του Μαρόκου. Εκπροσωπείται διεθνώς από το Native Agency και είναι συνιδρυτής και φωτογράφος της κολλεκτίβας KOZ. Κατέχει Μεταπτυχιακό στις Πολιτικές Επιστήμες από το Πανεπιστήμιο της Οτάβα και πτυχίο Πολιτικών Επιστημών από το Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ. Ως φωτογράφος ντοκιμαντέρ, ασχολείται με θέματα που σχετίζονται με την πολιτιστική ταυτότητα και την ανθρώπινη κατάσταση στο Μαρόκο.
Το 2017, έλαβε επιχορήγηση από το Υπουργείο Πολιτισμού του Βασιλείου του Μαρόκου και άρχισε να δουλεύει τη σειρά Destiny, σχετικά με τη σχέση εργασίας και κοινωνικού ντετερμινισμού. Το 2018 συμμετείχε στο Πρόγραμμα Αραβικής Φωτογραφίας Ντοκιμαντέρ, ένα κοινό πρόγραμμα των Magnum Foundation, AFAC και Prince Claus Fund, κατά τη διάρκεια του οποίου εργάστηκε στο εξελισσόμενο έργο του Portrait of a generation, που αμφισβητεί τις πραγματικότητες της μαροκινής νεολαίας. Είναι απόφοιτος του Eddie Adams Workshop, το 2019, κατά το οποίο κέρδισε Εθνικό Γεωγραφικό Βραβείο. Το 2020 επιλέχθηκε από το The British Journal of Photography μεταξύ των 16 καλύτερων ανερχόμενων φωτογράφων, έλαβε το βραβείο φωτογραφίας του Fondation des Treilles, επιλέχθηκε ως 6×6 Global Talent από το World Press Photo, έγινε National Geographic Explorer και αυτή τη στιγμή έχει επιλεχθεί για το Βραβείο Σύγχρονης Αφρικανικής Φωτογραφίας.
Είναι μέλος του World Press Photo’s African Photojournalism Database (APJD) και συνεργάτης στο Everyday Middle East and North Africa, μια συλλογή φωτογραφιών που μεταδίδει μια πιο ακριβή εικόνα της καθημερινής ζωής στην περιοχή, από αυτή που φαίνεται συνήθως στα μέσα.
Το έργο του έχει προβληθεί σε φεστιβάλ και χώρους όπως Sharjah Art Foundation (Sharjah), Tate Modern (Λονδίνο), Addis Foto Fest (Addis Ababa) PHotoESPAÑA (Μαδρίτη), Φεστιβάλ φωτογραφιών του Ελσίνκι (Ελσίνκι) και Breda Photo Festival (Breda), μεταξύ άλλων. Οι φωτογραφίες του έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικά και εφημερίδες όπως The British Journal of Photography, The Wall Street Journal, The Washington Post, Vogue Italia, The Atlantic, VICE Arabia και El Pais.
M’hammed Kilito – Salima, Από τη σειρά Among You
M’hammed Kilito – Among you
This project reflects the choices around personal identity for Moroccan youth. Through a selection of portraits, I document young people who take their destinies into their own hands. These individuals have the courage to choose their own realities, often pushing the limits of society further. Whether through their creative activities, their appearance, or their sexuality, they convey the image of a young Morocco – alert, changing, claiming the right to be different and celebrating diversity.
These young people, whose minds embody the resistance of a palm tree – a tree adapted to the harshest Moroccan climatic conditions – defy the conservative and traditional norms of Moroccan society on a daily basis. They cultivate their private oasis despite the obstacles they encounter in a country that they feel is not progressing at the same pace as they are, and they are inspiring others along the way.
Several times I’ve been told that these young Moroccans don’t look Moroccans. I just ask in return what it means to look Moroccan? I think that is a good start to challenge stereotypes and engage reflection on how quickly change is taking place in our societies. We live at a time where we watch, regardless of where we are, the same TV series, listen to the same music, have the same idols and dress in the same fashion. The phenomena of cultural globalization, and in particular the increase in media and technological flows, have enabled a rich global cultural industry to flourish.
My interest in photography is to get people to think and reconsider their prejudgments. I see it as a tool that invites to deconstruct in order to better reconstruct. I am interested in other people and how people think about other people. I don’t want to tell people that they are wrong or that their idea of other people is wrong, I don’t want to tell them that they are right either, but I just want them to think about the work I present.
What motivated you to participate in this exhibition?
The call for projects published on the Artifactory Website has particularly attracted my attention. In fact, I was happy to see how my series Among you truly corresponded to the Art + Culture vs Xenophobia’s theme. Among you is an attempt to question the monolithic way of seeing, to question our legal codes, to shed light on gender fluidity, to explore personal identities of Moroccan youth, to compare phases of transition between current and old generations and to expose the societal transitions and the multiplicity of ways of being in actual Morocco.
For some, the struggle of these young people I photograph may seem futile, but the reality of the country has shown us more than once the opposite. I give the example of a news item that shook Moroccan public opinion for several months: The Satanist affair. In Casablanca in 2003, 14 hard rock musicians were accused of “Satanism”, “acts that could shake the faith of Muslims”, “contempt for the Muslim religion”, “possession of objects contrary to morality”…. A nightmare and a Kafkaesque trial begins for them, where the exhibits include a “Kiss My Ass” t-shirt, Heavy-Metal audio CDs and a plastic skull. Some of them did up to 2 years in prison.
For the LGBT+ people, Article 489 of the Penal Code of Morocco criminalises “lewd or unnatural acts with an individual of the same sex”. Same-sex sexual activity is illegal in Morocco and can be punished with anything from six months to three years’ imprisonment and a fine of 120 to 1,200 dirhams. The Moroccan government uses the law as a way to police members of the LGBT+ community. When one is arrested in Morocco for a suspected homosexual act, their name becomes publicized outing the individual regardless as to whether they are homosexual or not. However, the law is sporadically enforced by the authorities, with a degree of tolerance extended to homosexuality in the holiday resorts like Marrakesh. The legal status of LGBT+ people living in Morocco stems largely from traditional Islamic morality, which views homosexuality and cross dressing as signs of immorality.
In 2016, two girls were arrested in Marrakesh after one’s cousin took a photo of them kissing. This sparked international outcry and the use of the hashtag #freethegirls. Their case was postponed until December 2016. In early December 2016, the two girls were acquitted. My motivation was simple, to share a perspective of the struggle of Moroccan youth who fight for inclusion, respect and tolerance with a greater audience through this exhibition.
How does this work convey to the audience the message of inclusion, respect and tolerance?
Among you is a project aiming to highlight young individuals who by being themselves defy the general illustration of a collective identity shaped by society, religion and the dominant culture. It is a reflection on the different choices around personal identity of Moroccan youth and a documentation of their personal stories, their definition of their own reality and their different paths. Through a selection of portraits, I photograph these young individuals who have the courage to guide their destiny away from moral and societal codes, often pushing their limits further. Each has chosen a form of expression defining their own identity; either through creative activities, a pronounced style and appearance, or sexual orientation. These young people are the reflection of the image of a young Morocco: alert, plural, accepting and claiming the right to be different and celebrating diversity.
On several occasions, I have been told that these young Moroccans I photograph didn’t look Moroccans. I would simply ask in return what it meant to look Moroccan? I believe that asking the right questions about the definition of identity marks a good start to challenging stereotypes and inviting to a reflection on how quickly change is taking place in our societies. We witness an era with a large interconnection, gathering populations around the world. Regardless of where we are, we often watch the same TV series, or listen to the same music, choose the same idols, or dress in the same fashion. The phenomena of cultural globalization, and in particular the increase in media and technological flows, has enabled a rich global culture to flourish. It has allowed the younger generation in Morocco and elsewhere to open up to the rest of the world, to be exposed to how others live and to structure and accept who they really are. They do it without taking into consideration the common social constructions and embrace their own identity.
Does Art have the power to raise awareness against racism and lead societies towards equality and acceptance?
My interest in photography is to get people to think and reconsider their prejudgments. I see it as a tool that engages reflection and invites to deconstruct in order to better reconstruct our understanding. I strongly believe that the universal language of images has the unique capability of creating common ground and reaching audiences at a deep emotional level. I believe that art has the power to raise awareness and that the power of visual storytelling can foster a more empathetic understanding of the world.
I recognize the importance of in-depth and nuanced visual storytelling that help inform, educate and spark dialogue. It is very important to me through my photographic series to enact a counter discourse to what is usually shared in the media and which does not represent a comprehensive perspective of Morocco specifically and the region in general. I strongly believe that when practicing photography, in what is called the Global South, we must necessarily be activists and show what others have not experienced or seen.
Bio
M’hammed Kilito (b. 1981, Russia) is an independent Moroccan photographer based in Rabat, Morocco. He is represented internationally by Native Agency and is a co-founder and a photographer of KOZ collective. He holds a Master of Arts in Political Science from Ottawa University and a Bachelor of Arts in Political Science from the University of Montreal. As a documentary photographer, he addresses issues relating to cultural identity and the human condition in Morocco.
In 2017, he received a grant from the Ministry of Culture of the Kingdom of Morocco and started working on the series Destiny about the relation between work and social determinism. In 2018, M’hammed was part of the Arab Documentary Photography Program, a joint program by Magnum Foundation, AFAC and Prince Claus Fund during which he worked on his ongoing project Portrait of a generation questioning the realities of Moroccan youth. He is an alumnus of the 2019 edition of the Eddie Adams Workshop during which he earned a National Geographic Award. In 2020, M’hammed was selected by The British Journal of Photography among the best 16 emerging photographers to watch, received The Photography Prize of the Fondation des Treilles, was selected as a 6×6 Global Talent by World Press Photo, became a National Geographic Explorer and is currently shortlisted for The Contemporary African Photography Prize.
M’hammed is a member of the World Press Photo’s African Photojournalism Database (APJD) and a contributor of Everyday Middle East and North Africa, a collection of images that convey a more accurate view of daily life in the MENA region than what is commonly seen in the media.
His work has been shown at festivals and venues including Sharjah Art Foundation (Sharjah), Tate Modern (London), Addis Foto Fest (Addis Ababa) PHotoESPAÑA (Madrid), Helsinki Photo Festival (Helsinki) and Breda Photo Festival (Breda) amidst others. His photographs have been featured in magazines and newspapers such as The British Journal of Photography, The Wall Street Journal, The Washington Post, Vogue Italia, The Atlantic, VICE Arabia and El Pais.
kilito.com
M’hammed Kilito
mhammed_kilito
Η έκθεση Tolerance(s) είναι προγραμματισμένη να παρουσιαστεί τον Σεπτέμβριο στην Αθήνα και στη Νορβηγία, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του έργου “Art and Culture vs Xenophobia // Τέχνη και πολιτισμός ενάντια στην ξενοφοβία“, το οποίο αντιμετωπίζει, με εργαλεία τις τέχνες και τον πολιτισμό, τα φαινόμενα της ξενοφοβίας και της ρητορικής μίσους, που αναπτύσσονται σε περιβάλλον έλλειψης συμπερίληψης και ανοχής για τον Άλλο. Το έργο υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος Active citizens fund, με φορέα υλοποίησης την Artifactory και εταίρους το Ås Art & Music School του Δήμου του Ås στη Νορβηγία και το “Baumstrasse – Ο Δρόμος με τα Δέντρα“.
Το πρόγραμμα Active citizens fund είναι μέρος του χρηματοδοτικού μηχανισμού του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) περιόδου 2014 – 2021, γνωστού ως EEA Grants. Το πρόγραμμα στοχεύει στην ενδυνάμωση και την ενίσχυση της βιωσιμότητας της κοινωνίας των πολιτών και στην ανάδειξη του ρόλου της στην προαγωγή των δημοκρατικών διαδικασιών, την ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά και την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τη διαχείριση της επιχορήγησης του προγράμματος Active citizens fund για την Ελλάδα έχουν αναλάβει από κοινού το Ίδρυμα Μποδοσάκη και το SolidarityNow.
Περισσότερες πληροφορίες: www.activecitizensfund.gr
