ACvsX | Tolerance(s) | Γιώργος Κάνης
Το photologio παρουσιάζει το έργο των καλλιτεχνών που παίρνουν μέρος στην έκθεση “Tolerance(s) – Ανοχές”. Την επιλογή των έργων, την επιμέλεια και τον συντονισμό παραγωγής της έκθεσης έχουν αναλάβει οι συνεργάτες της Artifactory Κώστας Ιωαννίδης και Ελένη Μουζακίτη.
Γιώργος Κάνης – Death to Symbols
Δημιούργησα τη σειρά “Death to Symbols” για να απεικονίσω την αποκοπή του ατόμου από τη φύση, την αρχέγονη μήτρα του κόσμου, περιέχουσα το Όλο. Δίχως διακρίσεις, με πλήρη αποδοχή. Αυτή η αποδοχή είναι που αποτελεί και κεντρική έννοια της δουλειάς μου. Τα έργα μου αποτελούν μια δίοδο επαφής με διαφορετικούς ανθρώπους, όπου μέσω της έκθεσης επέρχεται και η αποδοχή – μια κατάσταση “αφιλτράριστης φύσης”, όπου η επιθυμία είναι αυθύπαρκτη και δεν υπόκειται σε κανόνες. Οι περιπτώσεις που έχω αποτελέσει θύμα διακρίσεων αποτελούν κινητήριο δύναμη για να αφυπνίσω τον θεατή και να προκαλέσω τον αναστοχασμό του, πάνω στις δικές του κρυφές και καταπιεσμένες επιθυμίες.
Γιώργος Κάνης – Από τη σειρά Death to Symbols
Ποια κίνητρα σε οδήγησαν στην απόφαση να συμμετάσχεις στη συγκεκριμένη έκθεση;
Η επιθυμία μου για να συμμετάσχω στην έκθεση ACvsX προέρχεται από την ανάγκη μου να δείξω ότι ξένος μπορείς να νιώσεις σε πολλά κοινωνικά σημεία. Κατ’ επέκταση, μπορείς να βιώσεις ξενοφοβία για οτιδήποτε μπορεί να εκληφθεί ως απόκλιση. Ο ξένος δεν είναι κάτι τρομακτικό, είναι ο Άλλος που βλέπουμε σε αυτόν όλες τις σκοτεινές μας πλευρές. Έτσι, μια έκθεση για την ξενοφοβία με έλκει, γιατι μπορείς να φέρεις στην επιφάνεια του Άλλου, ό,τι συνήθως ο κόσμος στρέφει το βλέμμα του μακριά, γιατί βλέπει να προβάλλονται όλα όσα ο ίδιος δεν αντέχει να δει στον εαυτό του.
Με ποιον τρόπο μεταφέρονται στο κοινό μέσω του συγκεκριμένου έργου σου μηνύματα συμπερίληψης, σεβασμού και ανοχής στην ετερότητα;
Η δουλειά μου επικεντρώνεται στο να αναδείξει ατομικότητες που ξεχωρίζουν. Χωρίς απαραίτητα αυτό να αφορά την εξωτερική εμφάνιση. Τα πρόσωπα των φωτογραφιών μου διακρίνονται για την στάση ζωής τους, κάτι που προσπαθώ να απαθανατίσω στις φωτογραφίες μου. Έτσι, και μόνο που προβάλλονται άτομα που ζουν έξω από “την πεπατημένη”, δημιουργείται τριβή και μέσω της τριβής έρχεται και η αποδοχή. Μέσα από τις φωτογραφίες μου προβάλλονται άνθρωποι που νιώθουν ξένοι ανάμεσα σε ξένους και όμως επιβιώνουν, χωρίς να συμβιβάζονται και να κάνουν εκπτώσεις στην αυτοέκφρασή τους.
Πιστεύεις πως η Τέχνη έχει τη δύναμη να ευαισθητοποιήσει συμπολίτες μας κατά του ρατσισμού και να επηρεάσει τις κοινωνίες προς την κατεύθυνση της ισότητας και της αποδοχής του Άλλου;
Λόγω πολλών παραγόντων η Τέχνη βρίσκεται σε μια καθοδική τροχιά τα τελευταία χρόνια. Θα ήθελα να σταθώ στο γεγονός ότι η Τέχνη πάντα θα επηρεάζει τον δέκτη που βρίσκεται ήδη σε δεκτική / θετική ψυχολογική κατάσταση. Δηλαδή, η Τέχνη κατά τη γνώμη μου, για να αποτελέσει παράγοντα αλλαγής πρέπει πρώτα οι καλλιτέχνες οι ίδιοι να επενδύσουν σε αυτήν, ώστε ο καλλιτεχνικός χώρος να είναι πιο προσιτός, κάτι που στις μέρες μας δυστυχώς δεν συμβαίνει. Τουναντίον, με την υπεροψία μερικών ακαδημαϊκών και την όλο και πιο πολύπλοκη σύνθεση των σύγχρονων έργων τέχνης, γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο τα καλλιτεχνικά δημιουργήματα να γίνουν πόλος έλξης, αλλά ίσως και μέσο αλλαγής των στάσεων των ανθρώπων. Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από σύμβολα, γιατί είναι τα μόνα που λειτουργούν ανά τους αιώνες, ως σημεία αναφοράς. Δυστυχώς έχουν εκλείψει στις μέρες μας. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε εμείς, ως καλλιτέχνες, είναι να αναδεικνύουμε τα ανθρώπινα ορμέμφυτα και να καθιστούμε σαφές ότι είναι πανανθρώπινα. Να εστιάζουμε στις ομοιότητές μας, αποδεχόμενοι τις διαφορές μας.
Γιώργος Κάνης – Από τη σειρά Death to Symbols
Βιογραφικό
Ο Γιώργος Κάνης είναι έλληνας καλλιτέχνης, γεννημένος στη Χίο, με έδρα την Αθήνα.
Είναι γνωστός για τα φωτογραφικά του πρότζεκτ, ενώ παράλληλα εξασκεί την ζωγραφική, δημιουργεί video art και installations. Έχει ασχοληθεί με την διακόσμηση εσωτερικών χώρων και τον σχεδιασμό προϊόντων. Καμία όμως από αυτές τις κατευθύνσεις δεν του παρείχε την ελευθερία έκφρασης που αναζητούσε. Αυτό το κένο ήρθαν να το καλύψουν η φωτογραφία και η ζωγραφική.
Η αισθητική του παρέμεινε αμετάβλητη ανά τα χρόνια, αν και η δουλειά του εξελίσσεται σαν ένας αναπτυσσόμενος οργανισμός, ο οποίος εξαρτάται από τις επιθυμίες που πρέπει να ικανοποιηθούν. Για αυτόν, η τέχνη προσφέρει την ικανότητα να επιτρέψει στο χάος και την ελευθερία να συνυπάρξουν αρμονικά.
Έγινε γνωστός με τα γυμνά πορτρέτα ατόμων που ανήκουν στην αθηναϊκή underground σκηνή και με την πειραματική/αφηρημένη δουλειά του. Η καλλιτεχνική του δουλειά χαρακτηρίζεται απο ωμότητα, καθώς κατά τη διάρκεια της φωτογραφίας αναδύονται αρχέγονα αισθήματα. Με υπερηφάνεια έχει εξερευνήσει μέσω της δουλειάς του ζητήματα φύλου, ταξικά και φυλετικά, κυρίως εντός της ελληνικής κοινωνίας.
Γιώργος Κάνης – Από τη σειρά Death to Symbols
George Kanis – Death to Symbols
I created my artwork series “Death to symbols” to depict the severance of the person from nature, the primal womb of the world, container of all. Without discrimination, with full acceptance. This acceptance is a central idea of my work. My artwork constitutes a way of coming in contact with different people, where through the exposure acceptance is produced, a state of “unfiltered nature”, where desire exists for itself and doesn’t obey in laws or restrictions. The instances where I have been a victim of discrimination are my driving force to awaken the viewer and provoke a state of introspection on the viewers own hidden and suppressed desires.
What motivated you to participate in this exhibition?
My desire to participate in the ACvsX exhibition comes from my need to show that you can feel as a “stranger” in many
social contexts. Therefore someone can experience xenophobia about anything that can be perceived as an abberation. The Other is not something frightening, it’s the one that we project to him/her all our dark aspects. So, an exhibition on xenophobia interests me because I can bring up The Other, everything that people averting their gaze from.
How does this work convey to the audience the message of inclusion, respect and tolerance?
Μy work focuses on bringing prominence to certain individuals that stand out. This doesn’t necessarily refers to appearances. The faces in my photos are distinguished based on their attitude towards life, something that I’m trying to capture in my photos. This way, the fact that I’m presenting people that live in the “fringe” is enough to create friction and through the friction acceptance can come. My photos display people who feel outsiders between outsiders, without having to compromise their self expression.
Does Art have the power to raise awareness against racism and lead societies towards equality and acceptance?
Due to many factors the field of Art has been in decline for the last few decades. I would like to point out that Art, as a medium, will always affect the receiver that is in the required pathological state. This means that art, in my opinion, in order to be a tool of change, first the artists should invest in the field, so the field can be more accessible, something that nowadays occurs less and less. Το the contrary, the arrogance of the academics in combination with the developing complexity of the artworks becomes more difficult for the artistic creations to attract people and therefore a medium for change. Humans have the internal need for symbols, cause symbols are working through centuries, as points of reference. Unfortunately they have eclipsed in contemporary society. The thing that we can do is to highlight the human instinct and make it clear that they are global. We should focus on our similarities while we are accepting our differences.
Bio
George Kanis is a Greek visual artist, based in Athens-Greece, originally born and raised at Chios island.
He is well known for his photographic work, although he also practices painting, video art, installations, etc. He was also involved with interior design and product design. But none of these mediums gave him the freedom to express his instincts. That gap photography and painting came to fill.
His aesthetics have not changed through the years but his work evolves like a growing organism and it always depends on desires that need to be nurtured and fed. For him art offers the ability to make chaos and freedom coexist in harmony.
He is known for his nude portraits of the people of the subculture scene of Athens and his experimental \ abstract work. He employs a raw, brutal art style in order to emphasise on primal feelings during the photo shoots. He proudly explores questions of gender, class and some times race, mostly in Greek society.
Η έκθεση Tolerance(s) είναι προγραμματισμένη να παρουσιαστεί στην Αθήνα και στη Νορβηγία, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του έργου “Art and Culture vs Xenophobia // Τέχνη και πολιτισμός ενάντια στην ξενοφοβία“, το οποίο αντιμετωπίζει, με εργαλεία τις τέχνες και τον πολιτισμό, τα φαινόμενα της ξενοφοβίας και της ρητορικής μίσους, που αναπτύσσονται σε περιβάλλον έλλειψης συμπερίληψης και ανοχής για τον Άλλο. Το έργο υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος Active citizens fund, με φορέα υλοποίησης την Artifactory και εταίρους το Ås Art & Music School του Δήμου του Ås στη Νορβηγία και το “Baumstrasse – Ο Δρόμος με τα Δέντρα“.
Το πρόγραμμα Active citizens fund είναι μέρος του χρηματοδοτικού μηχανισμού του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) περιόδου 2014 – 2021, γνωστού ως EEA Grants. Το πρόγραμμα στοχεύει στην ενδυνάμωση και την ενίσχυση της βιωσιμότητας της κοινωνίας των πολιτών και στην ανάδειξη του ρόλου της στην προαγωγή των δημοκρατικών διαδικασιών, την ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά και την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τη διαχείριση της επιχορήγησης του προγράμματος Active citizens fund για την Ελλάδα έχουν αναλάβει από κοινού το Ίδρυμα Μποδοσάκη και το SolidarityNow.
Περισσότερες πληροφορίες: www.activecitizensfund.gr
