Μέρες κινηματογράφου (Ι) – Η φωτογραφία, ο κινηματογράφος και η σχέση τους
photo: Η Anita Ekberg στο La Dolce Vita, 1959- Σκηνοθέτης: Federico Fellini – Φωτογράφος: Pierluigi Praturlon
Η φωτογραφία πριν από όλα περιγράφει, ενώ ο κινηματογράφος αφηγείται. Η αφήγηση που ενδεχομένως περικλείεται σε μια φωτογραφία αποτελεί αυθαίρετη απόρροια τής περιγραφής στοιχείων. Η αφήγηση δηλαδή ακολουθεί την περιγραφή. Στην περίπτωση τού κινηματογράφου η αφήγηση προηγείται από την περιγραφή. Τα στοιχεία που συνθέτουν τη δεύτερη πλαισιώνουν την πρώτη.
Η φωτογραφία περικλείεται μέσα στη στιγμή τού χρόνου, ενώ ο κινηματογράφος στην εξέλιξή του. Γι’ αυτό άλλωστε η φωτογραφία μιλάει πιο ουσιαστικά για τον χρόνο, αφού το μυστήριό του περικλείεται και ορίζεται μέσα στη συμπύκνωση τής φωτογραφικής στιγμής, ενώ διαχέεται στην κινηματογραφική διάρκεια.
Υπάρχει ένας χρόνος τής φωτογραφίας, αλλά όχι ένας χρόνος τού κινηματογράφου, μια και συγχέεται με αυτόν τής ζωής, που είναι και ο χρόνος τής αφήγησης. Ο κινηματογράφος ορίζεται από τη διάρκεια και την κίνηση, ενώ η φωτογραφία από τη μη διάρκεια και την ακινησία.
(Πλάτων Ριβέλλης – απόσπασμα από δοκίμιό του για τη σχέση της φωτογραφίας και κινηματογράφου – πηγή: www.rivellis.gr)
