Ο έρωτας … όνομα ουσιαστικόν

Ο έρωτας … όνομα ουσιαστικόν

“…Σύμφωνα με τον Lacan όταν ερωτευόμαστε είναι σαν να λείπει ένα κομμάτι μας, υπάρχει μια τρύπα που μόνο ο αγαπημένος μας μπορεί να συμπληρώσει. Και σύμφωνα με τον Freud επιλέγουμε ασυνείδητα αυτόν που θα ερωτευτούμε με έναν τρόπο ναρκισσιστικό (όταν αγαπάμε κάποιον που είναι σαν τον εαυτό μας – ή σαν μια εκδοχή του εαυτού μας) ή με έναν τρόπο προσκόλλησης (όταν αγαπάμε κάποιον που είναι σαν τους ανθρώπους που μας φρόντισαν όταν ήμασταν παιδιά). […] Μας τραβούν άνθρωποι μαζί με τους οποίους μπορούμε να βιώσουμε ξανά συναισθηματικές καταστάσεις που κάτι μας θυμίζουν από τα παλιά. Και αυτό το οικείο μπορεί να έχει τόσο θετικό όσο και αρνητικό πρόσημο. Το πως μας αγάπησαν οι άνθρωποι που μας φρόντισαν διαμορφώνει τον τρόπο που αγαπάμε τον εαυτό μας και τελικά το πως ερωτευόμαστε έναν άλλο άνθρωπο. Και ενώ δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον παρελθόν μας μπορούμε να εξετάσουμε τις σχέση μας στο παρόν και σταδιακά να αναρωτηθούμε για το πως βλέπουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας … 

(Χρήστος Κοροβίλας, Ο έρωτας, απόσπασμα)

Nan Goldin

Ο έρωτας,
όνομα ουσιαστικόν,
πολύ ουσιαστικόν,
ενικού αριθμού,
γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού,
γένους ανυπεράσπιστου.
Πληθυντικός αριθμός
οι ανυπεράσπιστοι έρωτες.

(Κική Δημουλά, Πληθυντικός αριθμός)

Michael Ackerman

Του έρωτα
πρέπει να του δινόμαστε γυμνοί
όπως δινόμαστε στον ύπνο και στο θάνατο, γιατί
ο έρωτας θαρρώ είναι η μόνη
μεταλαβιά
αιωνιότητας∙ ο έρωτας
είναι η λύτρωση του τέλειου χορού, είναι
η αγαλλίαση
του Καιρού.

(Γιάννης Υφαντής, Έρως ανίκατε μάχαν)

Saul Leiter

Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι.
Και με είδε μια αχτίδα
Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της
κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι.
Πώς μ’ έσεισε το ξύπνημα μιας νιότης,
πώς εγελάσαν τα πικρά μου χείλη!
Σάμπως τα μάτια της να μου είπαν ότι
δεν είμαι πλέον ο ναυαγός κι ο μόνος,
κι ελύγισα σαν από τρυφερότη,
εγώ που μ’ είχε πέτρα κάνει ο πόνος.

(Κώστας Καρυωτάκης, Αγάπη)

Mario Giacomelli

την ποίησιν ή την δόξα;
την ποίηση
το βαλάντιο ή την ζωή;
τη ζωή
Χριστόν ή Βαραββάν;
Χριστόν
την Γαλάτειαν ή μιαν καλύβην;
την Γαλάτεια
την Τέχνη ή τον θάνατο;
την Τέχνη
τον πόλεμο ή την ειρήνη;
την ειρήνη
την Ηρώ ή τον Λέανδρο;
την Ηρώ
την σάρκα ή τα οστά;
την σάρκα
τη γυναίκα ή τον άνδρα;
τη γυναίκα
το σχέδιον ή το χρώμα;
το χρώμα
την αγάπη ή την αδιαφορία;
την αγάπη
το μίσος ή την αδιαφορία;
το μίσος
τον πόλεμο ή την ειρήνη;
τον πόλεμο
νυν ή αεί;
αεί
αυτόν ή άλλον;
αυτόν
εσένα ή άλλον;
εσένα
το άλφα ή το ω μέγα;
το άλφα
την εκκίνηση ή την άφιξη;
την εκκίνηση
την χαράν ή την λύπην;
την χαρά
την λύπην ή την ανίαν;
την λύπη
τον άνθρωπο ή τον πόθο;
τον πόθο
τον πόλεμο ή την ειρήνη;
την ειρήνη

ν΄ αγαπιέσαι ή ν΄ αγαπάς;
ν΄ αγαπώ

(Νίκος Εγγονόπουλος, Το γλωσσάριο των ανθέων)

André Kertész

Έρωτας τάχα να ‘ν’ αυτό
που έτσι με κάνει να ποθώ
τη συντροφιά σου,
που σαν βραδιάζει, τριγυρνώ
τα φωτισμένα για να δω
παράθυρά σου;
Έρωτας να ‘ναι η σιωπή
που όταν σε βλέπω, μου το κλείνεις
σφιχτά το στόμα,
που κι όταν μείνω μοναχή,
στέκω βουβή κι εκστατική
ώρες ακόμα;
Έρωτας να ‘ναι ή συμφορά,
με κάποιου αγγέλου τα φτερά
που έχει φορέσει,
κι έρχετ’ ακόμη μια φορά
με τέτοια δώρα τρυφερά
να με πλανέσει;

Μα ό,τι και να ‘ναι, το ποθώ,
και καλώς να ‘ρθει το κακό
που είν’ από σένα·
θα γίνει υπέρτατο αγαθό,
στα πόδια σου αν θα σωριαστώ
τ’ αγαπημένα.

(Μυρτιώτισσα, Έρωτας τάχα)

Miloš Forman

“Εκείνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μετατρέψουμε τον έρωτα σε μια πιο «αξιοπρεπή» αγάπη: να αγαπάμε τον άλλο όπως είναι και όχι όπως τον ονειρευόμαστε”

(Irvin Yalom)

Περί έρωτος