Ray Metzker – Πειραματισμός σε σκιά και φως
Θεωρείται ένας από τους σπουδαίους δασκάλους της αμερικανικής φωτογραφίας. Ο Ray Metzker είναι γνωστός για το έντονα πειραματικό του στυλ, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας του «πολλαπλών», συνόλων τυπωμένων λωρίδων και εικόνων ενός καρέ.
Ray Metzker
Μαθητής του Χάρι Κάλαχαν και του Άαρον Σίσκιντ στο Ιnstitute of Design του Σικάγου, το οποίο ονομάστηκε «New Bauhaus» αφού άνοιξε υπό τη διεύθυνση του Laszlo Moholy-Nagy, ο Metzker αγκάλιασε τις πρωτοποριακές αξίες του σχολείου. Υπήρξε ένας «γάμος του Siskind όσο και του Callahan που ρέουν μέσα μου», είπε κάποτε.
Οι εικόνες του Metzker χαρακτηρίζονται συνήθως από τόνους υψηλής αντίθεσης, δυναμικές γωνίες και ακριβείς συνθέσεις γραμμής και σκιάς. Συχνά πειραματίστηκε με πολλές εκθέσεις και την αντιπαραβολή εικόνων.
Ray Metzker
Σε μια πρώιμη δουλειά, ο Metzker εκτύπωσε μια ακολουθία 25 εικόνων της φωτεινής προσγείωσης στη βάση μιας σκοτεινής πτήσης των σκαλοπατιών, που παρουσιάζονται ως μία εικόνα σαν πλέγμα. Οι φιγούρες εμφανίζονται ανεβαίνοντας ή κατεβαίνοντας τις σκάλες, σε ένα ρυθμικό αποτέλεσμα που θυμίζουν τις φωτογραφικές καινοτομίες του Eadweard Muybridge.
Οι εικόνες του Ray Metzker αμφισβητούν τη φύση της φωτογραφίας και τη φωτογραφική «πραγματικότητα». Μέσα από περικοπή, πολλαπλές εικόνες, το έργο του διερευνά επιλογές για τη μετατροπή του λεξιλογίου της φωτογραφίας.
Οι φωτογραφίες που τράβηξε στο κέντρο της πόλης του Σικάγο με αφορμή τη διατριβή για το Master του στο ΙΙΤ, ακολουθεί το ρεύμα της εποχής του και παρουσιάζει σκηνές δρόμου τραβηγμένες με μηχανή 35mm. Το αρχικό του έργο «My Camera and I in the Loop» συμπεριλήφθηκε στο τεύχος του Aperture το 1961. Έτσι έπεσε στην αντίληψη του τότε επιμελητή φωτογραφίας στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Νέας Υόρκης, Edward Steichen, ο οποίος αγόρασε για λογαριασμό του Μουσείου δέκα από τις φωτογραφίες του Metzker.
Ray Metzker
Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’70, επικεντρώθηκε σε αυτό που ονόμασε «Pictus Interruptus», φωτογραφίες στις οποίες αντικείμενα κοντά στον φακό της κάμερας κάλυψαν την μακρινή θέα. Αυτή η τεχνική, η οποία δημιούργησε ένταση μεταξύ αιχμηρών και εκτός εστίασης μορφών, συχνά συγκρίθηκε με τον σουρεαλισμό.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, επέστρεψε στη λήψη φωτογραφιών στην πόλη και μετά άλλαξε σε φωτεινά αγροτικά τοπία. Για την τελευταία δεκαετία της ζωής του, φωτογράφιζε κυρίως τη Φιλαδέλφεια.
Γεννημένος στο Μιλγουόκι στις 10 Σεπτεμβρίου 1931, ο Ray K. Metzker μεγάλωσε αγαπώντας την κλασική μουσική, την ιστορία και το σχέδιο. Αλλά η φωτογραφία έγινε το πάθος του, αφού η μητέρα του του έδωσε την πρώτη του κάμερα όταν ήταν 12 ετών. Άρχισε να αναπτύσσει εκτυπώσεις στο δωμάτιό του και κέρδισε διαγωνισμούς γυμνασίου που χρηματοδοτήθηκαν από τον Eastman Kodak. Σπούδασε τέχνη στο Beloit College του Ουισκόνσιν και σπούδασε φωτογραφία στο Ιnstitute of Design, Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Ιλινόις, Σικάγο.
Έχει διδάξει στο Philadelphia College of Art, στο Πανεπιστήμιο στο Νέο Μεξικό και στο Columbia College Chicago. Είναι ο αποδέκτης δύο υποτροφιών John Simon Guggenheim και δύο από το National Endowment for the Arts υποτροφίες.
Ray Metzker
Μετά από μια καριέρα που διήρκεσε έξι δεκαετίες, ο Ray K. Metzker έχει αναγνωριστεί ως ένας από τους σπουδαίους δασκάλους της αμερικανικής φωτογραφίας. Το έργο του Metzker άρχισε να συγκεντρώνει αυξανόμενη προσοχή και κριτική, πρωτίστως, όπως αναφέρθηκε από τον Edward Steichen, ο οποίος, τότε, ήταν επιμελητής φωτογραφίας στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης. Η πρώτη ατομική έκθεση του Metzker πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης το 1967. Το έργο του, σήμερα, είναι σε περισσότερες από 45 συλλογές, συμπεριλαμβανομένων των εκθέσεων του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης και του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη, του Εθνικού Μουσείου Αμερικανικής Τέχνης στην Ουάσινγκτον και του Μητροπολιτικό Μουσείο Φωτογραφίας του Τόκιο.
Τα κυριότερα έργα του:
Ray Metzker – Chicago 1958
- Σικάγο, 1956-59
Ο Metzker παρακολούθησε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα στο Ινστιτούτο Σχεδιασμού στο Σικάγο, όπου έκανε το πρώτο του προσωπικό προσωπικό έργο, εικόνες της επιχειρηματικής περιοχής του Σικάγου. Αυτές οι εικόνες ενσωματώνουν πολλές από τις επίσημες ανησυχίες που θα τον γοητεύσουν για τα επόμενα πενήντα χρόνια.
Ray Metzker – Valencia 1961
- Ευρώπη, 1960–61
Αφού έλαβε το πτυχίο του το 1959, ο Metzker ταξίδεψε σε όλη την Ευρώπη, φωτογραφίζοντας σε περισσότερες από δώδεκα χώρες. Αγνόησε τα ορόσημα για να επικεντρωθεί σε περισσότερες στοιχειώδεις ανησυχίες. μοναχικοί πεζοί και αστικοί χώροι μεταμορφωμένοι από το φως του ήλιου και τη σκιά.
Ray Metzker
- Πρώιμη Φιλαδέλφεια, 1962-64
Ο Metzker μετακόμισε στη Φιλαδέλφεια το 1962. Φωτογραφίζει στο παλιό κεντρικό τμήμα της πόλης, δουλεύοντας πρώτα με κάμερα προβολής 4×5 ιντσών και στη συνέχεια με κάμερα 35 mm. Επικεντρώθηκε σε πιο intellectul θέματα, μετέτρεψε φευγαλέες χειρονομίες από αγνώστους και απρόσβλητες πτυχές του αστικού περιβάλλοντος σε εξαίσια χρονογραφήματα.
Ray Metzker
- Σύνθετα, 1964–84
Ο Metzker είναι γνωστός για τα Composites του, εικόνες που προέρχονται από την αντίληψή του ότι ένα έργο θα μπορούσε να δημιουργηθεί από ένα ολόκληρο ρολό ταινίας. Από απόσταση, διαβάζονται ως αφηρημένες, γραφικές ταπετσαρίες. Η στενή προβολή τους αποκαλύπτει ότι αποτελούνται από μια σειρά μεμονωμένων σύντομων χρονογραφημάτων, τα οποία μπορούν να διαβαστούν ταυτόχρονα και διαδοχικά.
Ray Metzker
- Atlantic City, 1966 (Sand Creatures, 1968–1977)
Γοητευμένος από τους λουόμενους στην ακτή του Νιου Τζέρσεϋ, ο Metzker πάνω από δέκα καλοκαίρια τράβηξε αυθόρμητες εικόνες ανθρώπων πάνω στο παιχνίδι και στην ξεκούραση. Μια άλλη ομάδα φωτογραφιών που έγιναν κάτω από το θαλάσσιο περίπατο της Ατλάντικ Σίτυ, όπου χρησιμοποιεί τα μοτίβα φωτός που διαπερνούν τον χώρο για να δημιουργήσει φιγούρες.
Ray Metzker
- Νέο Μεξικό, 1971-72 (Pictus Interruptus, 1976–1980)
Το 1971 ο Metzker δέχτηκε θέση ως επισκέπτης καθηγητής του Πανεπιστήμιο στο Νέο Μεξικό. Η ανθεκτικότητα του τοπίου της ερήμου και η ένταση του φωτός φύτεψαν έναν δημιουργικό σπόρο, δείχνοντας το δρόμο για τη μετέπειτα σειρά του Pictus Interruptus. Κρατώντας απλά αντικείμενα κοντά στο φακό της κάμερας, αποκάλυψε μέρος της μακρινής όψης. Οι εικόνες που προκύπτουν συνδυάζουν οπτικά αιχμηρές και εκτός εστίασης φόρμες, δημιουργώντας μια προκλητική ένταση μεταξύ της φωτογραφικής αναπαράστασης και της αφαίρεσης.
Ray Metzker
- City Whispers, 1980-1983
Με αυτήν τη σειρά, ο Metzker επέστρεψε σε μια σχετικά απλή τεχνική προσέγγιση και στο γνωστό έδαφος των δρόμων αστικών κέντρων όπως η Φιλαδέλφεια και το Σικάγο. Ταυτόχρονα δύσκολες και χαριτωμένες, αυτές οι εικόνες κυριαρχούνται από κατακλίσεις σκιών και αίσθηση απομόνωσης και κατακερματισμού.
Ray Metzker
- Τοπία, 1985–96
Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ο Metzker αναζητά θέματα στο φυσικό τοπίο. Αυτά τα έργα συνδυάζουν επιλεκτική εστίαση με μια νέα φωτεινή τονική παλέτα και οπτική ή συνθετική πυκνότητα.
Ray Metzker
- Ύστερη Φιλαδέλφεια, 1996–2009
Το 1996 ο Metzker επέστρεψε στη λήψη φωτογραφιών στους δρόμους της πόλης της Φιλαδέλφειας. Αυτές οι εικόνες είναι λυρικές, παιχνιδιάρικες και εγκάρδιες – ένα λαμπρό άθροισμα του πάθους του για τη μαγεία του φωτός και της συνεχούς αφοσίωσής του στην ένωση των πράξεων παρατήρησης και εφεύρεσης.
Ο Ray Metzker, ένας νεωτεριστής φωτογράφος που αποκαλούσε τον εαυτό του «διανοητικό περιπλανώμενο». Κάποτε είπε ότι ο στόχος του ήταν «ένας μοναδικός τρόπος θέασης», στον οποίο «νέα μάτια αντικατέστησαν τα παλιά». Για τους κριτικούς, ήταν ένας στόχος που επιτεύχθηκε.
Ray Metzker
Ο Lawrence Mόρενς Μίλερ, ιδιοκτήτης γκαλερί του Μανχάταν, που παρουσίασε την τελευταία του έκθεση, δήλωσε: «Δεν ήταν ποτέ ικανοποιημένος με την απλότητα».
«Καθ ‘όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Metzker δημιούργησε εικόνες που ωθούν τους θεατές να εξετάσουν και να αποκρυπτογραφήσουν το δρόμο τους σε μια στιγμή ανακάλυψης», έγραψε η Alice Thorson στο The Kansas City Star το 2011.
Ο Richard B. Woodward, γράφοντας στην εφημερίδα The Wall Street Journal το 2013, δήλωσε ότι οι συνθέσεις του Metzker ανήκουν «στις δόξες της μεταπολεμικής αμερικανικής τέχνης».
Ο Κώστας Κοψαχείλης γράφει: «Ο Metzker επιδιώκει να βρίσκει έναν τρόπο εξερεύνησης του φωτογραφικού μέσου με σκοπό να (επανα)-ορίσει την φωτογραφία και μέσω αυτού του τρόπου να δημιουργήσει φωτογραφικές εικόνες που θα ανταποκρίνονται στον ορισμό. Ενδιαφέρεται να απομονώσει την τυπική, την συνηθισμένη όψη των πραγμάτων και να ενσωματώσει στις φωτογραφίες του την προσωπική του αντίληψη για τον κόσμο που τον περιβάλλει. Για να πετύχει αυτό που κάθε φορά επιθυμεί, χρησιμοποιεί κάθε εκφραστική δυνατότητα των φωτογραφικών μηχανών και των φιλμ, ενώ πολλές φορές υιοθετεί και νέες μεθόδους παρουσίασης των φωτογραφιών του, όπως συνθέσεις από πολλαπλές εκτυπώσεις του ίδιου αρνητικού ή παρουσίαση των φωτογραφιών σε ζευγάρια. Πίστευε πάντα πως “..δουλειά του φωτογράφου είναι να βλέπει γύρω του με φρέσκια ματιά, να αντιστρατεύεται στο χρώμα και στη φόρμα, να ανακατασκευάζει την πραγματικότητα …”. Έτσι στα πάνω από πενήντα χρόνια που φωτογράφιζε ανέπτυξε μια μέθοδο που συνδυάζει τις τυπικές ιδιότητες της αντικειμενικής καταγραφής που προσφέρει η φωτογραφική μηχανή, με την ποιητική ευαισθησία με την οποία ο κάθε καλλιτέχνης δίνει νόημα στην καθημερινότητα».
Ray Metzker – Σκιά, φως και πειραματισμός
