Ο Keith Carter και ο εξωπραγματικός σχεδόν ονειρικός κόσμος του

Keith Carter
Οι πρώτες ύλες της φωτογραφίας είναι το φως, ο χρόνος και η μνήμη.
Keith Carter
Ο Keith Carter εξερευνά σχέσεις που είναι διαχρονικές, αινιγματικές και αγγίζουν τη μυθοπλασία. Αντλώντας στοιχεία και εικόνες από τον ζωικό κόσμο, τη λαϊκή κουλτούρα, τη λαογραφία και τη θρησκεία, ο Carter “φτιάχνει” φωτογραφίες, που προσπαθούν να αντανακλούν τις κρυφές έννοιές τους στον πραγματικό κόσμο. Ο Κάρτερ μέσω των φωτογραφιών του μας μιλά για τη σχέση, την αντίληψη που έχουμε για τον τόπο, τον χρόνο, τη μνήμη, την επιθυμία και τη λύπη. Εξετάζει κατά περιόδους την ιστορία της φωτογραφίας καθώς και τις δικές μας κοινές ιστορίες.
Χρησιμοποιώντας ασπρόμαυρη φωτογραφία και ποικίλες επικεντρώσεις, δημιουργεί μια μυστηριώδη αίσθηση ονειρικού κόσμου και αποπροσανατολισμού, καθιστώντας εξωπραγματικά και περίεργα τα γνωστά μέρη και τους ανθρώπους της φύσης του Ανατολικού Τέξας.

Keith Carter
Μου αρέσουν μικρές στιγμές που είναι σχεδόν ελλειπτικές, που δεν είναι απαραιτήτως γραμμικές … είναι φυσικά πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας, αλλά αν τα κοιτάς από μια ελαφριά γωνία, δίνουν μια άλλη διάσταση στο μάτι.
Keith Carter
Εξηγώντας την καλλιτεχνική του εξέλιξη, ο Κάρτερ είπε κάποτε: “Έγινε μέσα μου σαφές ότι το θέμα που πραγματικά με ενδιαφέρει έχει να κάνει με την αίσθηση του τόπου, της γεωγραφίας, του ζωικού κόσμου, του πνευματικού κόσμου και των στοιχείων της θεολογίας και της λαογραφίας”.
Αναφέρει τους Ansel Adams και Paul Strand ως επιρροές, καθώς και τους φίλους του, τους γείτονές του, την οικογένεια και τον πολιτισμό και τα ήθη κι έθιμα του αμερικανικού νότου.

Keith Carter
Γεννημένος στις 3 Ιουνίου 1948 στο Madison του Wisconsin, μεγάλωσε από 3 ετών στο Beaumont του Τέξας, όπου αμέσως μετά την άφιξή τους στο Beaumont, έχασε τον πατέρα του και η μητέρα του εργάστηκε ως επαγγελματίας φωτογράφος παιδιών. Μαθήτευσε κοντά της. Αργότερα πήγε για να σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Lamar στο Beaumont. Μετά την αποφοίτησή του, ο Carter ασχολήθηκε με προσωπική και εμπορική φωτογραφία. Σήμερα κατέχει τη θέση του καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Lamar.
Ο Carter διατηρεί αρκετά χαμηλό προφίλ στο Beaumont αν και έχει διδάξει για περισσότερο από δύο δεκαετίες στο Πανεπιστήμιο Lamar, όπου έξι από τις εικόνες του βρίσκονται σε μόνιμη έκθεση σε κτίριο κολλεγίου. Είναι σεβαστός από τους φωτογράφους και τους συλλέκτες τέχνης παγκοσμίως. Το έργο του έχει προβληθεί σε περισσότερες από 100 ατομικές εκθέσεις σε 13 χώρες και εκτίθεται σε μόνιμες συλλογές όπως την Εθνική Πινακοθήκη στην Ουάσινγκτον D.C., στο Μουσείο J. Paul Getty στο Λος Άντζελες. Το 2009, του απονεμήθηκε στο Τέξας το Medal of Arts.

Keith Carter
Παίζοντας με τον vintage εξοπλισμό και τις εκτυπωτικές διαδικασίες, δεν προσπαθεί πλέον να τεκμηριώσει τον πραγματικό κόσμο, όπως θα έκανε ένας παραδοσιακός φωτογράφος. Μπορεί να χρησιμοποιεί μια φωτογραφική μηχανή, αλλά οι εικόνες που προκύπτουν είναι μνήμες, είναι όνειρα. “Άρχισα να ψάχνω λεπτές, μυστηριώδεις στιγμές, όταν ο κόσμος ήταν απόλυτα φυσικός και ζωντανός γύρω μου. Έδωσα στον θεατή περισσότερη πίστωση για τη νοημοσύνη, για να τον αφήσει να δει τι θέλει” ισχυρίζεται.

Keith Carter
Το μυστικό για την εύρεση του λεπτού και μυστηριώδους στον καθημερινό κόσμο”, λέει ο Κάρτερ, “είναι να αντισταθεί κανείς στη νοημοσύνη και αφεθεί να νιώσει διαισθητικά και ενστικτωδώς την αξία σε μια μικρή χειρονομία, στο φως, στην ποίηση γύρω μας
Keith Carter
“Κάνε την εικόνα”, λέει, “Έχεις το υπόλοιπο της ζωής σου για να καταλάβεις τι σημαίνει. Απλά κάνε την εικόνα”.

Keith Carter
Οι πρώτες του φωτογραφίες βασίστηκαν σε ιστορίες. «Είχα ακούσει ή διάβασα μαύρα λαϊκά παραμύθια γύρω από φαντάσματα σκυλιών, παιδιών και σε συνδυασμό με το δικό μου Αγγλοσαξονικό προτεσταντικό υπόβαθρο, προσπάθησα να πλέξω τις αναλαμπές σε ό, τι βρήκα διδακτικό, εύγλωττο και διαρκές στον χρόνο».

Keith Carter
Νομίζω ότι υπάρχει ένα μαγικό στοιχείο στη φωτογραφία – το φως, η χημεία, τα πολύτιμα μέταλλα – μια ορισμένη αλχημεία. Μπορείτε να χειριστείτε μια φωτογραφική μηχανή σαν ένα μαγικό ραβδί, σχεδόν και μπορείτε να φτιάξετε την απόδειξη ενός ονείρου. Πιστεύω στο θαύμα. Το ψάχνω κάθε μέρα στη ζωή μου. Το βρίσκω στα πιο συνηθισμένα πράγματα.
Keith Carter

Keith Carter
Νομίζω ότι περνάμε από στάδια στην τέχνη. Στα πρώτα στάδια, ενθουσιαζόμαστε για το ίδιο το μέσο. Προσφέρει ένα άμεσο είδος ικανοποίησης. Στη συνέχεια, βρίσκουμε κάποιον που η δουλειά του μας ενθουσιάζει, όπως π.χ. τον Ρόμπερτ Φρανκ και ανοίγει νέες πόρτες, και έτσι μπορούμε να αναπαράγουμε ή να κάνουμε εργασία που να επηρεάζεται από αυτόν. Και προσπαθούμε εκεί το έργο να το μετατρέψουμε σε δική μας φωνή. Εκεί τα πράγματα γίνονται πραγματικά σκληρά. Εάν μπορούμε να κάνουμε το άλμα, τότε ξεκινάμε την προσωπική μας εργασία. Η προσωπική εργασία… Είναι εκεί όπου οι περισσότεροι άνθρωποι σταματούν. Οι περισσότεροι άνθρωποι σταματούν όταν γίνουν προσωπικοί. Θα σας πω το μεγαλύτερο μυστικό. Εδώ είναι αυτό που νομίζω και αισθάνομαι και ελπίζω ότι είναι χρήσιμο σε εσάς: Αν θέλετε πραγματικά να κάνετε κάτι ξεχωριστό, εάν θέλετε να κάνετε ποίηση στην τέχνη, στη φωτογραφία πρέπει να πάτε πέρα από αυτό που είναι απλώς προσωπικό. Πρέπει να φτάσετε σε ένα επίπεδο στην ανθρώπινη ψυχή, εκεί όπου είμαστε όλοι ίδιοι. Αυτό είναι το πραγματικό ταξίδι.
Keith Carter