Ilse Bing – Η βασίλισσα της Leica
Η Ilse Bing γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας. Μετακόμισε στο Παρίσι το 1930, όπου και έδωσε τα μεγαλύτερα επιτεύγματά της στη φωτογραφία ενώ ζούσε στην Πόλη του φωτός. Εκεί, βυθίστηκε στον ακμάζοντα κόσμο της τέχνης και στον πειραματισμό της περιόδου, περιτριγυρισμένη από καλλιτέχνες όπως ο Man Ray, ο Laszlo Moholy-Nagy και ο Henri Cartier-Bresson.
Η Ilse Bing άρχισε να ενδιαφέρεται για τη φωτογραφία ενώ δημιουργούσε εικονογραφήσεις για τη διατριβή της στο Universität Frankfurt για τον Γερμανό αρχιτέκτονα του 18ου αιώνα, Friedrich Gilly.
Καθώς ο ενθουσιασμός της για το νέο μέσο αυξανόταν, εγκατέλειψε την καριέρα της στην ιστορία της τέχνης για να αφιερωθεί στη φωτογραφία.
Ilse Bing
Η φιλία της με καλλιτέχνες, που σχετίζονταν με το Bauhaus, συμπεριλαμβανομένου του αρχιτέκτονα Martin Stam και της φωτογράφου Florence Henri, καθώς και η γνωριμία της με τον André Kertész στο Παρίσι, ενθάρρυναν την τάση της προς τις φορμαλιστικές τεχνικές της μοντερνιστικής φωτογραφίας.
Όπως ο László Moholy-Nagy, η αυτοδίδακτη Ilse Bing γύρισε τις φωτογραφίες της ανάποδα και πλάγια για να αξιολογήσει τις σχέσεις σύνθεσης τους. Οι εικόνες της Bing από το Παρίσι ήταν συχνά «μη συμβατικές» στην ίδια γραμμή με τις εικόνες του Man Ray. Χρησιμοποίησε μια πειραματική τεχνική που ονομάζεται «solarisation» αντιστρέφοντας τους ρόλους των σκοτεινών και ανοιχτόχρωμων τόνων. Τα αποτελέσματα τέτοιων τεχνικών γίνονται για αφηρημένες εικόνες. Ωστόσο, η Bing απαθανάτιζε επίσης συχνά το Παρίσι με ένα πιο παραδοσιακό στυλ «straight φωτογραφίας». Πέτυχε από νωρίς τη δουλειά της. Εμφανίστηκε στην πρώτη έκθεση σύγχρονης τέχνης του Λούβρου το 1936. Η Ilse Bing εργάστηκε με μια Leica από πολύ νωρίς στην καριέρα της και μέχρι το 1932 είχε εδραιώσει τη φήμη στο Παρίσι ως “βασίλισσα της Leica”.
Ilse Bing
Αν και η καριέρα της Bing άνθισε σε περιοδιικά: εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας για εκδόσεις όπως Le monde illustre, Regards, Paris Vogue, Vu, ακόμη και στο αμερικανικό Harper’s Bazaar η Bing καθιερώθηκε επίσης ως μια εξέχουσα καλλιτέχνης της avant-garde, πειραματιζόμενη με γωνίες, κίνηση και τεχνικές εκτύπωσης σε πολλές από τις φωτογραφίες της με ορόσημα του Παρισιού, όπως τον Πύργο του Άιφελ, το Moulin Rouge και το σιντριβάνι στην Place de la Concorde.
Η Bing είπε: «Ήταν μια εποχή εξερεύνησης και ανακάλυψης…. Θέλαμε να δείξουμε τι μπορεί να κάνει η κάμερα που δεν μπορεί να κάνει κανένα πινέλο και παραβιάσαμε κάθε κανόνα. Φωτογραφίσαμε στο φως—ακόμα φωτογραφίσαμε και το φως, χρησιμοποιήσαμε παραμορφωμένη προοπτική και δείξαμε την κίνηση ως θαμπάδα. Αυτό που φωτογραφίσαμε ήταν καινούργιο. Οι άνθρωποι νόμιζαν ότι ήταν σκουπίδια! Αλλά η αντίθεση με τους κανόνες άνοιξε τις πόρτες σε νέες δυνατότητες».
Το 1940, όταν οι Ναζί εισέβαλαν στη Γαλλία, η Bing και ο σύζυγός της, που ήταν και οι δύο Εβραίοι, τοποθετήθηκαν σε ξεχωριστά στρατόπεδα εγκλεισμού στη Γαλλία. Ευτυχώς, με την υποστήριξη ενός συντάκτη στο Harper’s Bazaar, κατάφεραν να λάβουν βίζα και να μεταναστεύσουν στη Νέα Υόρκη τον επόμενο χρόνο.
Ilse Bing
Στη Νέα Υόρκη, h Bing γνώρισε τον Alfred Stieglitz (1864 – 1946), ηγετική φυσιογνωμία του αμερικανικού φωτογραφικού κόσμου και μεγάλος υποστηρικτής της σύγχρονης φωτογραφίας. Μπορούμε να δούμε την επιρροή του οράματος του Stieglitz στις φωτογραφίες που έκανε h Bing από την πόλη μετά τη συνάντησή τους. Στην εικόνα του Bing για μια άμαξα στο Central park, το σκοτεινό σκούρο περίγραμμα της άμαξας και ο οδηγός της κυριαρχούν στη σύνθεση, παρέχοντας μια έντονη αντίθεση με τα τρυφερά δέντρα και το απαλό αστικό τοπίο στο βάθος – που θυμίζει στυλιστικά το έργο του Stieglitz The Terminal (1892 ) .
Ilse Bing
Η φωτογραφική δραστηριότητα της Bing μειώθηκε όταν μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1941, αλλά συνεχίστηκε μέχρι το 1959, όταν αποφάσισε ότι «είχε πει όλα όσα είχε να πει με τη φωτογραφία». Στη συνέχεια αφιέρωσε τον χρόνο της στην ποίηση και το σχέδιο. «Ήθελα να κάνω αισθητή την κινητικότητα και χρειαζόμουν ένα άλλο μέσο, οπότε στράφηκα στην ποίηση…. Τα ποιήματά μου ονομάζονται «στιγμιότυπα χωρίς κάμερα». Έτσι, σκέφτηκε, «Είμαι πάντα φωτογράφος, ό,τι κι αν κάνω». Η σημαντική συνεισφορά της Isle Bing παραμένει στη φωτογραφία, καθόσον συγκαταλέγεται μεταξύ των φωτογράφων του μεσοπολέμου, που χρησιμοποίησαν το ηλιακό φως, το ηλεκτρονικό φλας, την κάμερα 35 χιλιοστών. Τελικά αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον της για τη φωτογραφία το 1976, όταν έδειξε τη δουλειά της για πρώτη φορά μετά από 17 χρόνια στη Γκαλερί Lee Witkin στη Νέα Υόρκη. Μετά τον θάνατό της το 1998, πέντε μεγάλα μουσεία απέκτησαν τις εικόνες στο κτήμα της.
Η Ilse Bing συμπεριλήφθηκε σε σημαντικές εκθέσεις μοντέρνας φωτογραφίας, όπως η Σύγχρονη Ευρωπαϊκή Φωτογραφία του Julien Levy, και του Museum of Modern Art’s Photography 1839-1937. Η ICP πραγματοποίησε μια αναδρομική έκθεση της δουλειάς της το 1986.
Ilse Bing
