George Hoyningen-Huene – Ο διαχρονικά μοντέρνος φωτογράφος μόδας
O George Hoyningen-Huene (Τζωρτζ Χόινινγκεν Χουενέ) γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη το 1900. O πατέρας του, Βαρόνος Barthold von Hoyningen-Huene, ήταν αξιωματούχος στην Αυλή τού Τσάρου. Η Oκτωβριανή Επανάσταση αναγκάζει την οικογένεια Huene να καταφύγει στη Γαλλία, όπου ο νεαρός Huene βρίσκει μια δουλειά σκιτσογράφου στη γαλλική Vogue, ενώ παράλληλα εργάζεται σαν βοηθός φωτογράφου. Το 1926 δημοσιεύει στη Vogue τις πρώτες του φωτογραφίες μόδας.
Το επόμενο έτος αρχίζει συνεργασία και με το Vanity Fair. Ενώ ο Huene βρίσκεται στην ακμή της φωτογραφικής του παραγωγής, λύνει το συμβόλαιό του με τον εκδοτικό οίκο Condé Nast και προσχωρεί, όπως αρκετά χρόνια πριν έκανε και ο De Meyer, στο Harper’s Bazaar. O Huene είχε ιδιαίτερη αγάπη για την Ελλάδα. Έκανε πολλά ταξίδια στην Ελλάδα και βοήθησε ενεργά τους Έλληνες στη διάρκεια τού πολέμου, από την Αμερική όπου ήταν μόνιμα εγκατεστημένος. Έκανε ένα βιβλίο για την Ελλάδα και το 1950 εξέθεσε τη δουλειά του στην έδρα της Αμερικανικής Αποστολής (American Mission) στην Αθήνα.
Η συνεργασία του με το Harper’s Bazaar λύθηκε το 1946 και έκτοτε αναμίχθηκε ελάχιστα με τη φωτογραφία μόδας. Δίδαξε για ένα μικρό διάστημα σε Σχολή Καλών Τεχνών και ασχολήθηκε λίγο με τον κινηματογράφο. Πέθανε στο Los Angeles το 1968. Oι φωτογραφίες μόδας που ο Huene τράβηξε την εποχή της παντοδυναμίας του στην Condé Nast μάλλον άγγιξαν το υψηλότερο σημείο αισθητικής ποιότητας στο οποίο έφτασε ποτέ η φωτογραφία μόδας. Η καλλιτεχνική παιδεία με την οποία ο νεαρός Huene είχε εμμέσως εμποτιστεί, όταν η γιαγιά του τον πήγαινε περίπατο στις αίθουσες τού μουσείου Ermitage στα Χειμερινά Ανάκτορα τού Τσάρου, πέρασε αβίαστα στις φωτογραφίες του.
Oι συνθέσεις του είναι εξαιρετικά λιτές και αυστηρές. Oι φωτισμοί του και οι όγκοι των φωτογραφιών του παραπέμπουν στον ελληνικό κλασικισμό. Εν τούτοις τολμούσε να χρησιμοποιήσει μοντέλα με έντονη προσωπικότητα έστω και αν τα χαρακτηριστικά τους ξέφευγαν από τις ιδανικές αναλογίες. Δεν φοβήθηκε να στραβώσει τα κάδρα του, πολύ προτού κάτι τέτοιο εμφανιστεί χρόνια μετά στην αμερικανική φωτογραφία.
Χρησιμοποίησε το ψεύδος τού φωτογραφικού στούντιο για να υπαινιχθεί την αλήθεια των εξωτερικών χώρων. Ταίριαξε το ύφος των συνθέσεών του με εκείνο των ρούχων που απεικόνιζε. Με δυο λέξεις υπήρξε διαχρονικά μοντέρνος.
ΥΓ. Μεταξύ άλλων απολαύστε τα θρυλικά πορτρέτα της δικής μας Κατίνας Παξινού, της μεγάλης ντίβας Γκρέτα Γκάρμπο, που τόλμησε να φωτογραφηθεί σχεδόν αμακιγιάριστη μπροστά του όταν τον είχε καλέσει να τη φωτογραφήσει για το διαβατήριό της.