Diana Markossian
Η Diana Markosian είναι γνωστή για την οικεία προσέγγιση της στην αφήγηση, χρησιμοποιώντας φωτογραφία και βίντεο. Τα έργα της την έχουν οδηγήσει σε μερικές από τις πιο απομακρυσμένες γωνιές του κόσμου, όπου έχει δημιουργήσει ένα σημαντικό εννοιολογικό έργο.
Είναι γνωστή για τα φωτογραφικά της δοκίμια, συμπεριλαμβανομένης της δουλειάς της για τον πατέρα της, τη σχέση της μαζί του και το 1915, σχετικά με τη γενοκτονία των Αρμενίων.
Γεννήθηκε στη Μόσχα. Το 1996, μετακόμισε στην Καλιφόρνια με τη μητέρα και τον αδελφό της, ενώ ο πατέρας της παρέμεινε στη Ρωσία. Δεν είχε επαφή μαζί του μέχρι τα 23 της, όταν βρήκε τον πατέρα της στην Αρμενία, μετά από 15 χρόνια που ήταν χώρια. Η Markosian αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Όρεγκον με πτυχίο στη ιστορία τέχνης και τις διεθνείς σπουδές το 2008 και απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο στην Επιστημονική Σχολή Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου της Κολούμπια το 2010 σε ηλικία 20 ετών.
Το 2011, στάλθηκε στο Αζερμπαϊτζάν ως φωτορεπόρτερ για το Bloomberg News, αλλά της αρνήθηκαν να εισέλθει στη χώρα, η οποία ήταν σε πόλεμο με την Αρμενία εκείνη τη στιγμή. Οι αρχές δήλωσαν ότι δεν μπορούσαν να της παράσχουν την «ασφάλεια» που θα χρειαζόταν λόγω του αρμενικού της επωνύμου.
Η Markosian ξεκίνησε την καριέρα της στα 20. Η προσωπική της δουλειά την οδήγησε σε μερικές από τις πιο απομακρυσμένες γωνιές του κόσμου.
Εργάστηκε για περιοδικά, όπως το National Geographic Magazine, The New Yorker και The New York Times.
Αυτή η ικανότητα να φωτογραφίζει “πράγματα που δεν είναι πια εκεί” έχει γίνει υπογραφή του έργου της.
Η ίδια εξομολογείται σε συνέντευξή της: “Άρχισα να φτιάχνω εικόνες στα 20 μου. Υποθέτω ότι στην αρχή με ενδιέφερε να ανακαλύψω τον κόσμο και η φωτογραφία έγινε η πυξίδα μου. Με τα χρόνια το έργο μου έχει γίνει πολύ πιο ενδοσκοπικό. Ήθελα να δημιουργήσω έναν κόσμο όπου θα μπορούσα να πω ιστορίες. Πήγα στο μεταπτυχιακό για να γίνω συγγραφέας, αλλά στην πορεία ανακάλυψα τη φωτογραφία. Τα έργα μου προέρχονται από τη δική μου ζωή. Όλοι και όλα τα έργα μου κατά κάποιο τρόπο συνδέονται μαζί μου. Το πρώτο μου έργο σχετικά με τον απόηχο μιας 20ετούς σύγκρουσης στην Τσετσενία δεν αφορούσε στην πραγματικότητα τη διχόνοια. Ήταν για κορίτσια που ενηλικιώνονταν, σαν κι εμένα… Αντανακλούσα ένα μέρος της πραγματικότητάς μου στους ανθρώπους που συναντούσα.”
Οι εικόνες της έχουν δημοσιευθεί από τους The Financial Times, World Policy Journal, The New York Times, Foreign Policy, The Times, Human Rights Watch, Διεθνή Αμνηστία κλπ.
Κέρδισε το ετήσιο βραβείο φωτογραφίας της Σχολής Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου Columbia και επιλέχθηκε για το Masterclass του Joop Swart από το World Press Photo. Νικήτρια του Magnum Emerging Photographer Fund το 2013. Το 2015 το British Journal of Photography την επέλεξε στην παγκόσμια έρευνα του “Ones to Watch”. Το 2016, η Markosian έγινε υποψήφιο μέλος του Magnum Photos. Το 2018, της απονεμήθηκε το Elliott Erwitt Fellowship για να ταξιδέψει στην Κούβα, όπου τεκμηρίωσε την ηλικία των νεαρών κοριτσιών στην Αβάνα. Το έργο που δημιούργησε εκτέθηκε στο Grand Palais στο Παρίσι Photo and Photo Espana.
Diana Markosian