Arnaud Claass – Ο πρωτοπόρος Γάλλος θεωρητικός της φωτογραφίας
Παίρνω φωτογραφίες για να κατανοήσω τις παρατυπίες της καθημερινής ζωής και τους κραδασμούς που δημιουργούν μέσα μας. Τα θέματα που προτιμώ είναι τα πολύ «διακριτικά» και τα απροσδόκητα. Ο τρόπος με τον οποίο εξασκώ την πράξη της φωτογράφησης – άμεσος ή προκαταρκτικός – είναι όσο το δυνατόν πιο κυριολεκτικός. Μέλημά μου είναι ότι οι φωτογραφίες μου πρέπει να είναι προσιτές.
Arnaud Claass
Από τότε που ο Arnaud Claass ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία στη δεκαετία του ’70, υπήρξε ένας από τους κύριους παράγοντες για την πρόοδο και την κριτική συζήτηση γύρω από τη δημιουργική φωτογραφία στη Γαλλία και τη Δυτική Ευρώπη. Οι φωτογραφίες του έχουν εκτεθεί και δημοσιευθεί ευρέως, εξίσου σημαντικά δε, είναι και τα δοκίμια και τα βιβλία που έχει συντάξει. Ο Claass έχει καθοδηγήσει και αμφισβητήσει γενιές νέων ταλέντων στο ρόλο του ως ιδρυτής και καθηγητής στο Εcole Nationale Supérieure de la Photographie στην Arles της Γαλλίας. Υπήρξε επίσης επισκέπτης καθηγητής στο Διεθνές Κέντρο Φωτογραφίας της Νέας Υόρκης.
Η αμερικανική φωτογραφία και λογοτεχνία επηρέασαν πολύ τον Claass, του οποίου οι πρώτες εικόνες ταιριάζουν με εκείνες των Emmet Gowin, Harry Callahan, Robert Frank και Frederick Sommer. Οι αντιλήψεις του Claass για τη ζωή, όπως αποτυπώνονται στις εικόνες του, αποκαλύπτουν μια ένταση που αποτυπώνεται τόσο στη στιγμή λήψης όσο και στην απόδοσή της. Ως φωτογράφος, αφομοιώνει γνώση και πρακτική για την απόδοση στιγμιαίων, μυστηριωδών, ανώνυμων, προσωπικών στιγμών. Το έργο του συμβάλλει στη διαλεκτική του να βλέπεις μέσα σου και έξω πέρα από το γνωστό.
Τα έργα του εξερευνούν το αστικό και αγροτικό περιβάλλον που ο Claass αποτυπώνει στα ταξίδια του και στην καθημερινή του ζωή. Τα πρόσφατα έργα / κολάζ επιτρέπουν στον καλλιτέχνη μια ακόμη μεγαλύτερη ελευθερία: συνδυάζει εικόνες και κείμενα για να δημιουργήσει έργα, που είναι ανοιχτά σε πολλαπλές ερμηνείες.
Μέσα από τα έργα του Arnaud Claass, είμαστε μάρτυρες μιας μοναδικής και πρωτότυπης συνάντησης της αντίληψης για τη φωτογραφία μεταξύ ΗΠΑ και Γαλλίας.
Πιο συγκεκριμένα:
Ο Arnaud Claass (γεννήθηκε στις 16 Ιουνίου 1949 στο Παρίσι ) είναι φωτογράφος και θεωρητικός της φωτογραφίας.
Μετά από μουσικές σπουδές, ο Arnaud Claass αποφάσισε το 1968 να αφιερωθεί στη φωτογραφία . Εργάστηκε κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’70 , χωρίς να έχει προσανατολιστεί προς μια πιο προσωπική δουλειά. Ξεκινώντας από μια φωτογραφία περιπλάνησης, εμπνευσμένη από τους Robert Frank , Walker Evans , Harry Callahan αλλά και από δασκάλους του ευρωπαϊκού νεωτερισμού, όπως ο Henri Cartier-Bresson, ανέπτυξε την έννοια μιας φωτογραφικής σειράς, η οποία είχε ως αποτέλεσμα το σύνολο Contretemps, το οποίο εξέθεσε το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Κέντρο Πομπιντού) το 1979.
Στη συνέχεια, επιστρέφει στην ιδέα του τοπίου στη φωτογραφία. Το έργο του αργότερα παίρνει μια πιο οικεία στροφή: κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 αναπτύσσει μια πρακτική οπτικής όπου δίνει προσοχή στις αντιθέσεις του άμεσου περιβάλλοντός του, στο σπίτι ή ενώ ταξιδεύει (Continuités, Silences, Enfances series). Η σειρά Précaire (1992-1996) εξετάζει την ευθραυστότητα των πραγμάτων και των αντικειμένων. Το επόμενο έργο του Patience (1997-1998) μας μεταφέρει στο περιβάλλον της Νέας Υόρκης, του οποίου οι πτυχές συλλαμβάνονται ως ένα είδος ψυχικού χώρου.
Επέστρεψε στο χρώμα στα τέλη της δεκαετίας του 1990, επικεντρώνοντας το βλέμμα του περισσότερο στα παιχνίδια της πιο άμεσης φωτογραφικής αντίληψης (Ζωντανή μνήμη, Βέλτιστη νύχτα, Τοπική ώρα).
Από το 2009, συνθέτει κολάζ στα οποία οι δικές του φωτογραφίες βρίσκονται δίπλα-δίπλα με εικόνες ή θραύσματα κειμένων από εφημερίδες, εγκυκλοπαίδειες και άλλο έντυπο υλικό.
Τα έργα του είναι παρόντα σε πολλές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές, όπως το Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης , το Ευρωπαϊκό Σπίτι Φωτογραφίας , το Εθνικό Ταμείο Σύγχρονης Τέχνης , το Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (Τόκιο), το Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγου, Κέντρο Δημιουργικής Φωτογραφίας (Πανεπιστήμιο της Αριζόνα).
Το 1979, ο Arnaud Claass άρχισε να δημοσιεύει θεωρητικά κείμενα. Συμμετέχει στη δημιουργία του Cahiers de la photographie (Φωτογραφικά τετράδια) που δημιουργήθηκε από τους Gilles Mora, Denis Roche, Claude Nori, Jacques Clayssen. Από τότε, δεν σταμάτησε να διερευνά την ιδιαιτερότητα του μέσου (ένας όρος που, σύμφωνα με τον ίδιο, πρέπει να επαναπροσδιοριστεί και να μην καταπιεστεί) και την εν μέρει αυτόνομη ιστορία του.
Έγινε συντονιστής καθηγητής στην Εθνική Σχολή Φωτογραφίας από τη δημιουργία της το 1983 έως το 2014.
Στη διάρκεια της διδασκαλίας του σε μαθητές υποστηρίζει ότι οι προηγμένες τεχνικές, μέσω των καλύτερων εκδόσεών τους, όχι μόνο δεν αποδυναμώνουν τη φωτογραφία, αλλά αναζωπυρώνουν την ανάγκη της, όπως φαίνεται από το συνεχώς μεταβαλλόμενο ενδιαφέρον που προκαλεί στις νεότερες γενιές φωτογράφων.
Μεταφράζει συγγραφείς ή καλλιτέχνες-θεωρητικούς που ειδικεύονται σε νέα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Για πολλά χρόνια, υπήρξε τακτικός επισκέπτης ως καλλιτέχνης, κριτικός και καθηγητής στο Διεθνές Κέντρο Φωτογραφίας στη Νέα Υόρκη, στη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών της Vevey στην Ελβετία, στο Hooge Institut Voor Schone Kunst στην Αμβέρσα, στο Ινστιτούτο Τεχνών, Σχεδιασμού και Τεχνολογίας στο Δουβλίνο, στο Fondazione Marangoni στη Φλωρεντία, στο Haute Ecole d’Art et de Design (Γενεύη).
Arnaud Claass