Γεια σου Στέλιο. Θα ήθελα να σου εκμυστηρευτώ ότι τη συγκεκριμένη φωτογραφία που διάλεξα για την συνέντευξη την κοιτάζω πολύ συχνά γιατί μου φτιάχνει το κέφι! Πριν λίγες μέρες ένας φίλος με ρώτησε αν είναι πιο δύσκολο να βγάζεις χαρούμενες φωτογραφίες. Ποια είναι η γνώμη σου;
Γεια σου Δημήτρη, καταρχήν θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια. Δε θεωρώ πως είναι πιο δύσκολο, κι’ αυτή είναι η δίκη μου άποψη γιατί κάπως έτσι βλέπω εγώ τον κόσμο, κάποτε χαρούμενο κάποτε θλιμμένο, αλλά πιστεύω έχει να κάνει συγκεκριμένα με εκείνον που βρίσκεται πίσω από αυτό το κουτί που παγιδεύει στιγμές, είναι από την αντίληψη του καθενός και πως βλέπει τα πράγματα και ίσως από τις κοινωνικές καταστάσεις τις οποίες περιβάλλεται.

Στην ηλικία των 22 σπούδασες φωτογραφία στη Leica Academy. Ποιο ήταν το έναυσμα για να πεις θέλω να γίνω αυτό και όχι κάτι πιο συμβατικό;
Όταν έρχεται η στιγμή σ’ αυτή την ηλικία να πάρεις κάποιες αποφάσεις οι οποίες ίσως καθορίσουν το μέλλον και τη ζωή σου , εγώ πήρα αρχικά μια συμβατική απόφαση να γίνω λογιστής. Μετά από μια εσωτερική διαδικασία, συνειδητοποίησα ότι εγώ δεν είμαι αυτό, ότι εγώ σαν άνθρωπος για να ευτυχήσω πρέπει να αφήσω τον εαυτό μου να λειτουργεί σύμφωνα με τα δικά του ένστικτα. Όταν εγκατέλειψα τις σπουδές μου ως λογιστής λοιπόν, επέστρεψα πίσω στη Κύπρο όπου τυχαία εκείνο το διάστημα είχα αγοράσει μια compact μηχανή και έτσι είχα την δυνατότητα να φωτογραφίζω διάφορα μέρη στο νησί. Το ένα έφερε τ΄ άλλο και κατάλαβα ότι η φωτογραφία , η σύλληψη του φωτός και η ιδιότητα που σου δίνει να σταματάς των χρόνο και να αποθηκεύεις στιγμές, με γεμίζει και με αντιπροσωπεύει.

Ως επαγγελματίας πλέον με τι ασχολείσαι; Πώς εξισορροπείς το δημιουργικό με το υποχρεωτικό;
Οι εργασίες μου περιλαμβάνουν μια μεγάλη ποικιλία ειδών φωτογραφίας όπως φωτογραφίες γάμου, βάπτισης, προώθησης προϊόντων και αρχιτεκτονικής. Παράλληλα ασχολούμαι και με την κινηματογράφηση . Η δημιουργικότητα πιστεύω πως είναι απαραίτητη πάντα , είτε αυτό έχει να κάνει με τον επαγγελματικό τομέα είτε με τον προσωπικό, αυτό που παρουσιάζεις προς τον έξω κόσμο πρέπει να είναι για σένα ότι καλύτερο έχεις να δείξεις.

Από την θεματολογία σου βλέπω ότι αγαπάς τους ανθρώπους, ιδίως την τρίτη ηλικία. Τους αποτυπώνεις με μια αισιόδοξη νότα και δείχνουν άνεση και οικειότητα. Πώς τους προσεγγίζεις και με ποιο σκεπτικό;
Μου αρέσει να παρατηρώ τους ανθρώπους και να μαθαίνω απ’ αυτούς. Το ότι η τρίτη ηλικία είναι ξεχασμένη και παραμελημένη σε ένα κόσμο βυθισμένο στο άγχος , την μιζέρια, στους εξωφρενικούς ρυθμούς τους οποίους ζούμε πάντα με προβλημάτιζε και με στεναχωρούσε. Οι ηλικιωμένοι κουβαλούν εμπειρία ζωής , γνώση, ιστορία και αμέτρητες στιγμές. Λίγο πριν το τέλος τους και εκεί που δεν έχει τίποτα πραγματική σημασία για αυτούς , στέκονται μπροστά στον θάνατο αντιμετωπίζοντας τον κατάματα , σχεδόν ηρωικά, σαν μωρά παιδιά όπως γεννήθηκαν, αγνά και καθαρά. Απλά αυτό με εξιτάρει από αυτούς , το βάθος στα μάτια τους και η γλυκιά μελαγχολία αναπολώντας τις ζωές τους. Το ότι είμαι οικείος μαζί τους προέρχεται από το κοινωνικό μου περιβάλλον, μέσα στο οποίο μεγάλωσα, εφόσον η μητέρα μου δούλευε σε σπίτι για ηλικιωμένους , και πάντα ήμουν κοντά και ανάμεσα τους . Η προσέγγισή μου είναι πολύ απλή, έμφυτη , απλά τους κοιτάς , τους μιλάς τους κάνεις παρέα.

Από την ιστοσελίδα σου ( www.steliodem.com ) με συνεπήρε το ¨ Τhe way to”, ένα πρότζεκτ με street photography στο Λονδίνο. Τα αντίστοιχα σου street στην Ελλάδα τα βρίσκω λίγο πιο απόμακρα, πιο διστακτικά. Ποιες είναι οι διαφορές τους;
Όσες διαφορές έχουν τα Ελληνικά νησιά με το κέντρο του Λονδίνου τόσο διαφορετικό είναι το ένα project με το άλλο. Σίγουρα ο ήλιος , η θάλασσα, η φύση, οι άνθρωποι , οι ρυθμοί σε σχέση με το τσιμέντο , τα κτίρια , τα μετρό και τους τρελούς ρυθμούς , σε συνάρτηση με την ψυχολογική μου κατάσταση την δεδομένη στιγμή έβγαλαν δυο διαφορετικά αποτελέσματα. Στο έργο μου στο Λονδίνο μπήκα στους ρυθμούς της πόλης και χωρίς να κοιτώ μέσα από το view finder της κάμερας , πατούσα τη ¨ σκανδάλη ¨ αποτυπώνοντας την δική μου οπτική γωνιά την συγκεκριμένη στιγμή μέσα στο χάος του Λονδίνου, χωρίς να προσδοκώ κάτι, χωρίς τεχνικές απλά ήθελα να σταματήσω τον χρόνο και να παγιδεύσω στο κουτί μου μερικές φιγούρες ανθρώπων, μέσα απ τους χιλιάδες ανθρώπους που σε προσπερνάνε το δευτερόλεπτο. Αντίθετα στην Ελλάδα ήθελα να αποτυπώσω την δική μου πραγματικότητα, το μαγευτικό τοπίο, τον ήλιο, την θάλασσα, τα ξερονήσια , την χαλαρότητα , την Ελληνική απλότητα χωρίς την συναισθηματική παρεμβολή μου. Απλά όμορφες στιγμές.

Μου αρέσουν τα τοπία σου, έχουν ένα λυρισμό, μια κινηματογραφική αίσθηση. Τι θα σε κάνει να κλείσεις το φωτοφράχτη σε ένα τοπίο;
Η αλήθεια είναι ότι η φωτογραφική μηχανή είναι η προέκταση του χεριού μου, κυριολεκτικά είναι πάντα μαζί μου. Σε συνδυασμό διάθεσης και ενστίκτου την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο τοπίο μέσα από τον φακό βρίσκω την ελευθερία να δράσω δημιουργικά.

Η σύνθεση σου είναι καθαρή, δυνατή με σαφή περιγράμματα, χωρίς πολλά τρικ και εφέ. Σκοπός σου είναι να αποτυπώσεις την πραγματικότητα;
Ναι, δεν μου αρέσουν τα πολλά τρικ και οι υπερβολές, αυτό που θέλω να δείξω είναι η πραγματικότητα, δεν αφιερώνω πολλή ώρα σε κάθε φωτογραφία στον υπολογιστή εκτός κι αν το χρειάζεται, αλλά νιώθω πως ότι θέλω να δείξω το βρίσκω εκεί μπροστά στην καθημερινότητα μου.

Τι σου έχει δώσει και τι θα συμβούλευες σε κάποιον που θα ήθελε να ασχοληθεί πιο σοβαρά με τη φωτογραφία;
Μου έχει δώσει τη δυνατότητα να σταματάω το χρόνο και να αποθηκεύω στιγμές, είναι τρόπος ζωής και ένα μέσο να εκφράζω τον εσωτερικό μου κόσμο, ο καθένας μπορεί να το βλέπει διαφορετικά φτάνει όμως να του αρέσει και να το αγαπάει. Η αλήθεια είναι πως δεν είμαι το κατάλληλο άτομο για να παροτρύνω κάποιον μέσω της γραφής, γι’ αυτό εκφράζομαι και περνάω τα δικά μου μηνύματα μέσω της φωτογραφίας, αλλά αν νιώθεις πως θες να ασχοληθείς με την φωτογραφία χρειάζεσαι υπομονή και πείσμα, όσο περισσότερο δίνεσαι τόσα περισσότερα κερδίζεις σαν άνθρωπος και σαν καλλιτέχνης.

Το προφίλ του Στέλιου στο Instagram  https://www.instagram.com/s_telios_/

Η ιστοσελιδα του Στελιου http://www.steliodem.com

Η συνέντευξη δόθηκε στις 14.02.2017