Ιωάννα Αλεξοπούλου: “Φωτογραφία σημαίνει την απομόνωση ενός τμήματος της πραγματικότητας που μπορεί να εκφράσει τη σκέψη, τον προβληματισμό, το συναίσθημα του φωτογράφου χωρίς λόγια”

Ιωάννα Αλεξοπούλου: “Φωτογραφία σημαίνει την απομόνωση ενός τμήματος της πραγματικότητας που μπορεί να εκφράσει τη σκέψη, τον προβληματισμό, το συναίσθημα του φωτογράφου χωρίς λόγια”

Η Ιωάννα Αλεξοπούλου είναι αρχιτέκτονας, αγαπά την πόλη, τα κτίρια, το αστικό τοπίο.

Ioanna Alexopoulou

Λόγω επαγγέλματος σου αρέσει να φωτογραφίζεις κτίρια, αρχιτεκτονικά στοιχεία, όμως παρατηρώ πως σχεδόν πάντα υπάρχει έντονη η ανθρώπινη παρουσία. Μια φιγούρα, μια σιλουέτα, ακόμα και όταν απουσιάζει η ανθρώπινη μορφή υπάρχουν στοιχεία που μαρτυρούν την παρουσία της. Υπάρχουν συγκεκριμένοι άνθρωποι, θέματα ή σκηνές που σε εμπνέουν;
Η ανθρώπινη παρουσία συνήθως απλά σκιαγραφείται στις φωτογραφίες μου και λειτουργεί αφενός σαν το ανθρώπινο μέτρο και αφετέρου σαν θεατής του θέματος μέσα στο θέμα. Κάπως έτσι λειτουργώ κι’ εγώ, σαν παρατηρητής του κόσμου μέσα στον οποίον ζω, ψάχνοντας για αρμονίες, αντιθέσεις, μορφές, σκηνές που να κάνουν εικόνα αυτό που σκέφτομαι ή αισθάνομαι την συγκεκριμένη στιγμή.

Ioanna Alexopoulou

Μπορείς να περιγράψεις τη διαδικασία πίσω από μια φωτογραφία σου; Τι είναι αυτό που σε κάνει να “παγώσεις” μια στιγμή;
Σχεδόν πάντα είναι κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που περιμένω να συναντήσω, κάτι που θα με εκπλήξει ευχάριστα ή και δυσάρεστα, ακόμη και μια σκηνή διαφορετικά φωτισμένη, μερικές φορές είναι ένα στιγμιαίο, διαφορετικό απ’ ότι συνήθως, καδράρισμα που κάνει το μάτι. Γι’ αυτό κι’ έχω πάντα μαζί μου μια κάμερα, πολλές φορές αυτή του κινητού μου τηλεφώνου.

Πώς, γιατί ξεκίνησες να φωτογραφίζεις;
Νομίζω ότι φωτογράφιζα από παιδί καθώς και ο πατέρας μου είχε πάθος με τη φωτογραφία (ερασιτεχνικά πάντα) και περνούσε πολλές ώρες στον σκοτεινό θάλαμο. Αργότερα η φωτογραφία λειτούργησε σαν εργαλείο δουλειάς και κατέληξε προσωπικός τρόπος έκφρασης και διαφυγής από την πραγματικότητα.

Ioanna Alexopoulou

Τι σημαίνει για εσένα φωτογραφία;
Για μένα σημαίνει την απομόνωση ενός τμήματος της πραγματικότητας που μπορεί να εκφράσει τη σκέψη, τον προβληματισμό, το συναίσθημα του φωτογράφου χωρίς λόγια.

️Τι αγαπάς περισσότερο την έγχρωμη ή την μαυρόασπρη φωτογραφία;
Σαφώς την μαυρόασπρη. Είναι πολύ μεγαλύτερη πρόκληση να μπορέσεις να εκφραστείς μέσα από το φως και την σκιά, τους τόνους του γκρίζου. Το χρώμα πολλές φορές ξεγελάει και σε απομακρύνει από το θέμα.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου φωτογράφοι;
️Από τους σύγχρονους, θαυμάζω και εκτιμώ πολύ τον Γιάννη Μπεχράκη, φωτορεπόρτερ του Reuters. Από τους παλαιότερους τα ιερά τέρατα της φωτογραφίας Henri Cartier-Bresson και Robert Capa και φυσικά τους Έλληνες Δημήτρη Χαρισιάδη, Βούλα Παπαϊωάννου και Κώστα Μπαλάφα. Κατά μια έννοια όλοι φωτορεπόρτερ της εποχής τους.

Ioanna Alexopoulou

Αν χρειαζόταν να πάρεις μαζί σου μία και μόνο φωτογραφία (δική σου ή άλλου φωτογράφου) ποια θα διάλεγες;
️Δύσκολα θα διάλεγα μια μόνο από τους αγαπημένους μου φωτογράφους. Από τις δικές μου νομίζω μια κάμερα για να συνεχίζω να φωτογραφίζω γιατί όλη η μαγεία είναι στην διαδικασία.

Τι είναι αυτό που θα σε έκανε να σταματήσεις να φωτογραφίζεις;
Ένα μεγάλο σοκ πιστεύω θα με έκανε να σταματήσω για πάντα, φάσεις απομάκρυνσης περνώ κατά διαστήματα αλλά δεν κρατούν πολύ.


Info: Το profile της Ιωάννας Αλεξοπούλου στο Instagram είνα: alexopion, ενώ το profile της στο fb: Ioanna Alexopoulou