Ιπποκράτης Μπουγκάς: “Προτιμώ να αποτυπώσω με την κάμερα ένα “γήινο” καθημερινό σώμα από ότι ένα μοντέλο με τέλειες αναλογίες”
Αέρινη αίσθηση γυμνού. Ωραίος φωτισμός. Εξαιρετικό ασπρόμαυρο. Πες μου λίγο γι αυτό το κλικ, Ιπποκράτη … Έχει προκύψει από κάποιο studio; Ή απλά το εμπνεύσθηκες;
Το γυμνό είναι ένα από τα θέματα που δίνει πολύ δυνατό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα όχι μόνο μέσω της φωτογραφίας αλλά και σε άλλες εικαστικές Τέχνες. Μέσα από διαφορετικούς φωτισμούς και γωνίες λήψης μπορεί κανείς να αναδείξει τέλειες φόρμες του ανθρώπινου σώματος και κυρίως του γυναικείου. Το συγκεκριμένο κάδρο έχει γίνει σε studio με ελεγχόμενο φωτισμό σε μια προσπάθεια να συνδυαστεί ο αισθησιασμός με μια noir ατμόσφαιρα
Μιλάς για τέλειες φόρμες σώματος. Γιατί το γυμνό πρέπει να σηματοδοτείται από ωραίο σώμα; Έχουν υπάρξει φωτογράφοι, που μέσω του γυμνού χωρίς να δίνουν σημασία στην ωραιότητα του σώματος, αλλά χρησιμοποιώντας μόνο τη φόρμα του σώματος, έχουν αναδείξει άλλα πράγματα π.χ. το ξεγύμνωμα μιας ψυχής, τη μοναξιά (Bill Brandt) ή ακόμα και την απόλυτη θανατηφόρα απαισιοδοξία (Petersen)
Συμφωνώ με αυτή την οπτική. Είναι αλήθεια ότι προτιμώ να αποτυπώσω με την κάμερα ένα “γήινο” καθημερινό σώμα από ότι ένα μοντέλο με τέλειες αναλογίες. Οι καλλιτέχνες που ανέφερες, κατάφεραν να δείξουν μια άλλη πραγματικότητα μέσα από το γυμνό και όχι το σώμα αυτό καθαυτό. Πιστεύω ότι αυτό είναι και το ζητούμενο στην καλλιτεχνική φωτογραφία. Να αναδείξει κάνεις μια πραγματικότητα πέρα από το προφανές που δεν φαίνεται πάντα στην “πρώτη ανάγνωση”.
Πώς ξεκίνησες το φωτογραφικό σου ταξίδι;
Εραστής της τέχνης (ερασιτέχνης) της φωτογραφίας από τα εφηβικά χρόνια, ξεκίνησα να αποτυπώνω εικόνες με μια απλή κάμερα με φιλμ κασέτα. Αργότερα με μια SLR με φιλμ τα πράγματα έγιναν λίγο πιο σοβαρά και έπειτα ήρθαν οι μικρές ψηφιακές και τα κινητά που έδιναν ευκαιρίες για περισσότερα κλικ σε περισσότερα μέρη και δυνατότητα για πειραματισμούς. Τότε ήταν που αποφάσισα να πάρω και μαθήματα καλλιτεχνικής φωτογραφίας, στα οποία αφομοιώνοντας τους βασικούς κανόνες αλλά και βλέποντας εκατοντάδες εικόνες σημαντικών πρωτεργατών της φωτογραφίας κυρίως από το πρώτο μισό του περασμένου αιώνα, διευρύνθηκε πολύ η ματιά και οι ορίζοντες μου. Βέβαια τα περιθώρια εξέλιξης και βελτίωσης θεωρώ ότι είναι μεγάλα ακόμα για μένα.
Ξεκινάς από τουριστική φωτογραφία, κυνηγάς το αστικό τοπίο πολλά πορτραίτα, και … τελευταία βλέπω παλεύεις την εφαρμοσμένη φωτογραφία ή κάνω λάθος; Τι σε τραβά περισσότερο στα κλικ σου;
Καλώς ή κακώς δεν ειδικεύομαι σε κάποιο τομέα συγκεκριμένα. Αν και θεωρώ τον εαυτό μου περισσότερο ανθρωποκεντρικό, μου αρέσει πολύ να κάνω φωτογραφίες με ανθρώπους άλλοτε κάτω από σκηνοθετικές οδηγίες αλλά κυρίως αυθόρμητες, οι εικόνες που μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον και προσπαθώ να αποτυπώσω δεν είναι σε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία. Άλλωστε, όπως δεν πιστεύω σε κατηγοριοποιήσεις και ετικέτες στην Τέχνη αλλά και γενικότερα στην ζωή, θεωρώ ότι και στην φωτογραφία ο δημιουργός μπορεί να δώσει το κάτι παραπάνω ακόμα και σε project κατά παραγγελία όπως συμβαίνει στην εφαρμοσμένη φωτογραφία (είναι αλήθεια πως πειραματίζομαι και εκεί τελευταία).
Υπάρχουν φωτογραφικές επιρροές και πώς λειτουργούν στα κλικ σου;
Όπως σχεδόν όλοι οι Φωτογράφοι στην πορεία του χρόνου, έτσι και εγώ ασυναίσθητα ακολουθώ τα καλλιτεχνικά μονοπάτια που χάραξαν οι πρωτοπόροι της Φωτογραφίας. Αν και η Τέχνη είναι κυρίως υποκειμενική, το έργο που άφησαν πίσω έχει γίνει σημείο αναφοράς και δεν αμφισβητείται. Θα σου πω όμως ότι έχω ιδιαίτερη αδυναμία και σε αρκετούς Έλληνες φωτογράφους μεταξύ των οποίων ο Μπαλάφας, ο Χαρισιάδης, ο Ζαχαρίας Στέλλας κ.λπ., που κάνοντας Τέχνη, άφησαν παράλληλα ανεκτίμητα ντοκουμέντα για την Ιστορία του τόπου και την καθημερινή ζωή άλλων εποχών. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν “ζηλεύω” και θαυμάζω και σύγχρονες εικόνες που έχουν δημιουργήσει άνθρωποι που είτε ασχολούνται επαγγελματικά με το θέμα Φωτογραφία είτε όχι.
Η επεξεργασία των εικόνων σου πώς γίνεται;
Θεωρώ ότι μια ελαφριά μορφή επεξεργασίας συμπληρώνει την στιγμή της λήψης και είναι αναπόσπαστο μέρος της τελικής εικόνας. ‘Άλλωστε και πριν την ψηφιακή, οι φωτογράφοι έκαναν επεξεργασία στον σκοτεινό θάλαμο. Οι επεμβάσεις που κάνω στο Photoshop αφορούν κυρίως στον φωτισμό και στις σκιές. Δεν μου αρέσουν οι μεγάλες αλλαγές στο θέμα όπως πρόσθεση ή αφαίρεση πραγμάτων που αλλάζουν την αρχική εικόνα. Υπάρχουν photoshop artists που το κάνουν αυτό και άλλα πολλά με εξαιρετικά αποτελέσματα, απλώς εμένα δεν είναι το στυλ μου. Άλλη χρήση του photoshop για μένα είναι η μετατροπή σε ασπρόμαυρο. Οι λήψεις μου είναι πάντα έγχρωμες. Για κάποιες ξέρω από εκείνη την στιγμή ότι θα γίνουν ασπρόμαυρες ενώ για άλλες αποφασίζω κατά την επεξεργασία αν τους ταιριάζει καλύτερα το χρώμα ή όχι. Σε κάθε περίπτωση δεν θεωρώ ότι το ασπρόμαυρο είναι περισσότερο καλλιτεχνικό από το χρώμα. Και οι δυο τεχνικές μπορούν να απογειώσουν μια ήδη καλή εικόνα.
Γυρνάς πίσω; Βλέπεις παλιές σου φωτο; Τις «λογοκρίνεις»;
Όχι τόσο συχνά όσο θα ήθελα αλλά ναι το κάνω. Όταν βλέπεις μετά από καιρό κάποια πράγματα κρίνεις με άλλο μάτι το αποτέλεσμα και καταλαβαίνεις τα λάθη που έκανες. Δεν είναι τυχαίο που υπάρχουν και εκείνοι που προτείνουν να υπάρχει ακόμα και μια χρονική απόσταση από την στιγμή της λήψης ως την στιγμή της επεξεργασίας.
Τι επιδιώκεις φωτογραφίζοντας;
Όπως όλες οι Τέχνες, είναι και η Φωτογραφία μια μορφή έκφρασης. Ιδανικά, θα ήθελα οι εικόνες μου να αφηγούνται μια μικρή ιστορία ή έστω να δίνουν μια πληροφορία για την στιγμή χωρίς να χρειάζονται λέξεις. Δεν ξέρω αν το πετυχαίνω πάντα αλλά αυτός είναι ο απώτερος σκοπός μου.
Το profile του Ιπποκράτη στο Instagram https://www.instagram.com/hippocratesb και στο fb: https://www.facebook.com/profile.php?id=100006648704788&fref=ts
Η συνέντευξη δόθηκε στις 06/06/2016
