Γιάννης Χοστελίδης: “Συνήθως φωτογραφίζω για να καταγράψω, να περιγράψω και, ίσως, να δώσω χρόνο στον εαυτό μου για να καταλάβω αυτά που συμβαίνουν γύρω μου, ή μέσα μου”
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Σε συνάντησα πριν 10 χρόνια τυχαία στηv Tροχαία, παλιοί συμμαθητές που είχαμε να βρεθούμε από το γυμνάσιο. Τελείωσες πολιτικός μηχανικός μου είπες αλλά έκανες στροφή 180 μοιρών και έγινες φωτογράφος. Πόσο δύσκολο είναι να ονειρευτείς μέσα από ένα διάφραγμα;
Πολύ εύκολο. Το διάφραγμα σου δίνει τη δυνατότητα να κρατήσεις καθαρά αυτά που θέλεις κ να θολώσεις τα υπόλοιπα. Είναι πολύ χρήσιμο αυτό. Είτε στα όνειρα, είτε στην καθημερινότητα. Όταν ασχολήσαι με τα πάντα ταυτόχρονα είναι λογικό να φτάνεις σε ένα σημείο που τίποτα να μην έχει σημασία. Γι αυτό αρκετές φορές διαλέγω να κοιτάξω το δένδρο και να θολώσω το δάσος.
Αφού πιάσαμε το διάφραγμα ας μιλήσουμε και για την ταχύτητα τώρα. Υπήρξαν περίοδοι ενεργούς δράσης και περίοδοι σιωπής. Τώρα για παράδειγμα έχεις μετακόμισει στο Λονδίνο και είσαι παραγωγικότατος. Μίλησε μου για αυτές τις εναλλαγές σου.
Η φωτογραφία είναι έκφραση. Η έκφραση μου. Άλλες φορές είμαι φλύαρος, άλλες σιωπηλός. Συνήθως φωτογραφίζω για να καταγράψω, να περιγράψω και, ίσως, να δώσω χρόνο στον εαυτό μου για να καταλάβω αυτά που συμβαίνουν γύρω μου, ή μέσα μου. Συγκεκριμένα για το Λονδίνο, από την ημέρα που έφτασα νίωθω σα να πέρασα σε άλλη διάσταση. Είναι όλα τόσο έντονα κ ζωντανά που νιώθω ότι χρειάζομαι τη φωτογραφία για να μπορώ να ηρεμήσω τον εαυτό μου. Να μετριάσω τον ενθουσιασμό μου βάζοντας τον μέσα στις εικόνες μου.
Πόσο διαφορετικό είναι το περιβάλλον του Λονδίνου από αυτό της Θεσσαλονίκης για έναν επαγγελματία φωτογράφο; Ποιά είναι τα πλάνα σου;
Οι προοπτικές εδώ είναι απεριόριστες. Επαγγελματίας φωτογράφος δε θέλω να ξαναγίνω πάντως. Με τη συμβατική έννοια. Διασκεδάζω πολύ φωτογραφίζοντας αστικά τοπία και πορτραίτα. Και ερωτική φωτογραφία. Boudoir το λένε εδώ. Μου αρέσει να φωτογραφίζω για εμένα. Πιστεύω ότι υπάρχει κοινό για όλα εδώ. Γιατί όχι κ για τα δικά μου..
Φεύγοντας άφησες πίσω σου το Department of Supersymmetry, έτσι έλεγες τη φάρμα που έζησες τα τελευταία χρόνια. Φαντάζομαι όμως ότι αυτός ο τίτλος συμβολίζει φωτογραφικά και άλλα πράγματα. Θα ήθελες να τα αναλύσεις;
Κάτι είναι το supersymmetry, δεν είναι δικός μου όρος. Για μένα, αυτή η υπερ-συμμετρία είναι η τελειότητα της φύσης. Μέσα από τη φάρμα μου είδα ότι στη φύση η συμμετρία, όπως κ η αρμόνια, είναι εκεί. Δεν τη βλέπεις πάντα, ίσως να μην τη βλέπεις καθόλου. Είναι όμως εκεί.
Έχεις εκδώσει και δύο φωτογραφικά βιβλία, τι περιέχουν και ποιά ανάγκη τα δημιούργησε;
Και τα δύο είναι αυτόβιογραφικά. Delusions of Grandeur λέγεται το πρώτο κ 500 days of Yannis Hostelidis το δεύτερο. Και τα δύο είναι faux, not genuine, fake or false. Ψεύτικα. Στο πρώτο δημιουργούσα καταστάσεις, προκειμένου να τις ζήσω κ να τις φωτογραφήσω. Στο δεύτερο έκρυβα, πάλευα με την κατάθλιψή μου φωτογραφίζοντας τα ωραία που έβλεπα γύρω μου. Το τρίτο όμως, αυτό που δουλεύω τώρα, είναι πέρα για πέρα αληθινό, όσο εξωπραγματικο και αν είναι το αποτέλεσμα. Έχω καταφέρει, τελικά, να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα.
Εκτός από κολλητός μου είσαι και ο Δάσκαλος μου. Ποιος είναι ο δικός σου και τι θεωρείς ότι σου έχει μεταδώσει;
Δάσκαλός μου είναι ο Στράτος Καλαφάτης. Μου έχει μεταδώσει πολλά. Το μεγαλύτερο μάθημα, όμως, ήταν όταν μου είπε να βάλω τη μηχανή μου σε ένα ντουλάπι κ να διαβάσω ποίηση. Μεγάλη κουβέντα. Να το κάνεις κ εσύ.
Κάποτε μου είπες ότι σουτάρεις οργανικά. Σε αυτά που βλέπουμε προτιμάς το φυσικό περιβάλλον και όχι το στούντιο, άφησες την dslr και τους φακούς για την ελευθερία μιας compact με σταθερό 50mm φακό. Πώς φωτογραφίζεις;
35άρης είναι. Για να φωτογραφίζω όπως βλέπω. Χωρίς εφέ κ φανφάρες. Οργανικά.
Το άλλο που μου κάνει εντύπωση είναι η εμμονή σου στο τετράγωνο κάδρο. Πριν την έλευση του Instagram θεωρούνταν ένα δύσκολο και ιδιαίτερο κάδρο. Το δουλεύεις κατά κόρον, η λήψη σου είναι κλειδωμένη σε αναλογία 1:1. Γιατί;
Για χρόνια φωγράφιζα με μία παλιά Hasselblad. Πολύ πριν έρθει το instagram. Βρίσκω ηρεμία στο τετράγωνο. Δε χρειάζεται να σκεφτώ πριν τραβήξω, δε χρειάζεται να σκεφτώ πως θα δείξω.
Πέρα από τον @yanhost υπάρχει και ένας άλλος Γιάννης που οριακά περνάει απο την λογοκρισία των σόσιαλ μίντια. Έργα αισθησιακά, boudoir αλλά και πιο τολμηρά. Μίλα μου λιγάκι και για αυτή σου την πλευρά.
Χρόνια ασχολούμαι με το γυμνό. Δίνει μία ειλικρίνεια στη σχέση φωτογράφου – φωτογραφιζόμενου που δύσκολα τη βρίσκεις αλλιώς. Πέρα από το ερωτισμό, η γύμνια έχει μια φυσικότητα. Με ενδιαφέρει πολύ ο ερωτισμός, αλλά αυτή η φυσικότητα με αφορά ακόμα περισσότερο.
Στην Ελλάδα έπρεπε να είμαι διακριτικός. Κρυμμένος σχεδόν. Ευτυχώς στο Λονδίνο τα πράγματα είναι αλλίως. Οπότε κ εγώ, εδώ, δηλώνω boudoir photographer και χαράζω την πορεία μου.
Τα προφίλ του Γιάννη στο Instagram https://www.instagram.com/yanhost
και https://www.instagram.com/london.boudoir/
Η συνέντευξη δόθηκε στις 22.11.2016
