Η Ειρήνη Λαχανά επιλέγει …

Η Ειρήνη Λαχανά επιλέγει …

1

Η φωτογράφος Ειρήνη Λαχανά μας χαρίζει 4 + 1 φωτογραφίες και εμείς ακολουθούμε τις σκέψεις της.
Για το photologio, η Ειρήνη Λαχανά ανασύρει από το προσωπικό της αρχείο αγαπημένες της φωτογραφίες, μας τις παρουσιάζει μαζί με ιδιαίτερα μύχιες σκέψεις και αναμνήσεις και μας τις χαρίζει.


Ειρήνη Λαχανά

Οποιαδήποτε σκέψη δική μου ή ακόμα και πληροφορία για τις συνθήκες δημιουργίας των φωτογραφιών μου ίσως να βοηθούσε να με συμπαθήσουν κάποιοι περισσότερο.
Δεν νομίζω όμως πως θα βοηθούσε το θεατή να αγαπήσει την όποια φωτογραφία μου. Θα την αγαπήσει (αν την αγαπήσει) μόνο αν η δική της φωνή έχει κάτι να του πει.

Ειρήνη Λαχανά

Τα παραμύθια συντίθενται από αλλόκοτα υλικά. Αλληγορίες, συμβολισμούς, υπαινιγμούς, αφαιρέσεις, υπερβάσεις και ελλειπτικά σχήματα πλεγμένα πάνω σε έναν καμβά μαγείας. Τα παραμύθια κτίζονται από μια επικάλυψη ψέματος που κρύβει (και αποκαλύπτει) ένα υπόστρωμα αλήθειας. Τα παραμύθια απευθύνονται στη φαντασία χρησιμοποιώντας σχήματα της λογικής. Όλα τα παραπάνω θυμίζουν όμως και τη φωτογραφία. Κάθε φωτογραφία. Αφού κάθε φωτογραφία είναι ένα παραμύθι. Που δείχνει όσα η λογική καταλαβαίνει και υπονοεί όσα η φαντασία γεννάει.
 (Πλάτων Ριβέλλης)

Ειρήνη Λαχανά

Tο θηλυκό είναι αλλού, ανέκαθεν ήταν αλλού: αυτό είναι το μυστικό της δύναμής του. Όπως λέμε ότι ένα πράγμα διαρκεί επειδή η ύπαρξή του δεν ταυτίζεται με την ουσία του, έτσι πρέπει να πούμε ότι το θηλυκό σαγηνεύει επειδή δεν βρίσκεται ποτέ εκεί όπου νομίζει ότι είναι.
 (Jean Baudrillard, Περί σαγήνης)

Ειρήνη Λαχανά
«Τι μας νοιάζει η ταυτότητα του “Άνδρα με τη χρυσή περικεφαλαία” ή του “Άνδρα που φοράει γάντι”; Τους λέμε Rembrandt και Tiziano. Η προσωπογραφία παύει να είναι πρώτα απ΄ όλα το πορτρέτο κάποιου».
Και η ζωγραφική γίνεται ζωγραφική, η γλυπτική γλυπτική και η αρχιτεκτονική αρχιτεκτονική. Δεν χρειάζεται να πιστεύουμε σε μια θεά που λέγεται Αθηνά  για να μας γοητεύσει ο Παρθενώνας.
(André Malraux, Το φανταστικό μουσείο)

Η Ειρήνη Λαχανά επιλέγει … Louis Stettner

Stettner Louis

Επανέρχομαι στον  André Malraux και στο εσωτερικό του ερώτημα, πώς ο  «ευτυχής ακρωτηριασμός» όπως τον  αποκαλεί, της μεταμόρφωσης ενός έργου τέχνης μπορεί να επηρεάσει τη φαντασία όποιου στέκεται απέναντί του.
Η φωτογραφία που επέλεξα του Louis Stettner, μία φωτογραφία  γεμάτη “σιωπή” ίσως να δίνει μία απάντηση.

Info:

Η Ειρήνη γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Ως ενεργό μέλος του Φωτογραφικού Κύκλου έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Αθήνα και στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών υπό την επιμέλεια του Πλάτωνα Ριβέλλη. 

Φωτογραφίες της έχουν παρουσιαστεί σε portals στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.